جنایات چشم آبی ها در افغانستان تمامی ندارد، اعتراف پشت اعتراف

مردم افغانستان همیشه سرزمین غرب و چشم آبی ها را برخلاف دیگران، به مردمی متجاوزگر، غاصب، ناقض حقوق بشر می شناسند، همانطور که در کتب تاریخ خوانده و آگاه شدند، در طول بیش از دو دهه گذشته آنچه را خوانده بودند، دیدند و تجربه کردند، دانستند که غرب هیچگاه جز ارتکاب جنایات انسانی و غارتگری دستاورد دیگری در افغانستان نداشتند. در این مطلب به موضوع افشاگری پرنس هری نوه ملکه الیزبابت دوم که خبر از کشتار بی رحمانه 25 فرد افغان در کتاب جدید خود ارائه کرده است، خواهیم پرداخت و همچنین به واکنش بین المللی راجع به این موضوع، می پردازیم.

• پرنس هری در کتاب خود چه اعترافاتی کرده است؟

“هری” عضو خانواده سلطنتی انگلیس که از وی با عنوان “پرنس هری” نام برده می‌شود، در کتاب خاطرات خود به وقایعی اشاره کرده که برخی از آن‌ها مورد توجه رسانه‌ها و افکار عمومی قرار گرفته است.

باتوجه به اینکه انتشارات پنگوئن رندوم هاوس تلاش زیادی کرد تا محتوای اصلی آن پیش از انتشار اصلی فاش نشود اما موفق به این کار نشد و نسخه ای از آن به دست برخی از نفوذی های رسانه از جمله اسکای نیوز، گاردین رسیده است که جزئیات و اطلاعات بسیار مهمی را فاش می سازد.

در این کتاب که SPARE (اضافی) نام دارد، به مصرف مواد مخدر توسط پرنس هری 17 ساله اشاره دارد. هری در این کتاب به جنجال هایش همراه با برادرش اشاره دارد اما بخش یادداشت شده در مورد کشتار نیروهای طالبان، مهمترین بخش این کتاب تا کنون بوده که در این روزها مورد توجه رسانه های داخلی و خارجی قرار گرفته است.

پرنس هری یکی از اعضای خانواده سلطنتی بریتانیا در کتاب جدید خود اعتراف کرده است که در سال های 2012 و 2013 به عنوان کمک پیلوت چرخ بال جنگی در افغانستان خدمت کرده و در شش ماموریت شرکت کرده و در این ماموریت ها 25 تن از نیروهای طالبان را کشته است. پرنس هری می گوید که با انتشار بیوگرافی خود یک سری ادعاها و اتهامات حساس را فاش کرده است که نه مایه غرور و نه مایه شرمساری است.

او نوشته است که وقتی خودم را غرق در شدت و سردرگمی میدان جنگ دیدم، به خانواده آن 25 نفر فکر نکردم. آنها مانند مهره های شطرنج باید از صفحه حذف می شدند. آدم های بد قبل از نابود کردن افراد خوب باید از بین بروند.

این اظهارات با واکنش های بین المللی مواجه شد که این اعمال پرنس هری را تقبیح کرده اند. در بخش بعدی به این موضوع خواهیم پرداخت.

پرنس هری به بهانه اینکه کشتار افراد بخشی از وقایع جنگ است، می خواهد خود را نسبت به رویدادهای خونباری که در دوران حضور خود در این کشور رقم زده است، به نوعی در اذهان و افکار عامه بی تقصیر جلوه دهد، اما در واقع خبر از خوی حیوانی و غیرمتمدن گونه وی و دیگر نیروهای جنایتکار این کشور می‌دهد که به ساده ترین اصول بشری نیز مقید نبوده و برای آن شان و منزلتی قائل نیستند.

• جنایت پرنس هری از نگاه دیگران

پس از انتشار پیش از وقت اعترافات پرنس هری راجع به کشتار غیرقانونی وی در افغانستان در کتاب جدیدش، این مسئله با واکنش جامعه نخبگانی بین المللی مواجه شد. در زیر به چند نمونه اشاره خواهیم کرد تا نشان بدهیم آیا اقدامات پرنس هری با مقبولیت همگانی مواجه شده یا تقبیحش کرده اند.

در ابتدا به واکنش مقامات طالبان از جمله اقای انس حقانی و بلال کریمی سخنگوی امارت اسلامی می پردازیم:

انس حقانی روز جمعه به بخشی از کتاب شاهزاده هری که در آن به کشتن ۲۵ طالب همانند برداشتن مهره‌هایی از صفحه شطرنج اشاره داشت، به شدت انتقاد کرد.

انس حقانی، یکی از رهبران ارشد طالبان ضمن متهم کردن شاهزاده هری به «جنایت جنگی» خطاب به وی گفت: «آقای هری! آنهایی که شما کشتید مهره‌های شطرنج نبودند، بلکه انسانهایی بودند که خانواده داشتند.»

این مقام طالبان سپس یادآور شد: «اما حقیقت همان است که شما می گویید: مردم بی گناه ما برای سربازان شما و برای رهبران نظامی و سیاسی شما مانند مهره‌های شطرنج بودند.»

وی در پایان خطاب به شاهزاده هری افزود: «اما با همه این‌ها، شما در این بازی شکست خوردید.» این نکته قابل ذکر است که اظهارات اقای انس حقانی با واکنش منفی داخلی مواجه شده است.

در جای دیگر اقای بلال کریمی در توییتی اظهار داشته است که مردم افغانستان جنایات اشغالگران را فراموش نخواهند کرد.

• واکنش های بین المللی به اعترافات پرنس هری

پس از اعتراف پرنس هری و انس حقانی، نخست وزیر بریتانیا اقای ریشی سوناک در مصاحبه اخیر خود همراه با بی بی سی عنوان کرد که اعترافات پرنس هری مربوط به مسائل داخلی خانوادگی وی بوده و راجع به این موضوع اظهار نظری نمی کند!

مایک والاس عضو پارلمان اتحادیه اروپا در توییتی ابراز داشته است:  “با توجه به اینکه جنگ ناتو – ایالات متحده در افغانستان کاملاً غیرقانونی بود و زندگی میلیون ها انسان بی گناه را نابود کرد، چگونه از رسانه ها + سیاستمداران درخواستی برای محاکمه این فرد نفرت انگیز “پرنس هری” برای جنایات جنگی مرتکب شده وجود ندارد؟”

جان پلیگر ژورنالیست استرالیایی و منتقد شدید سیاست خارجی کشورهای آمریکا، استرالیا و انگلیس نیز گفت: “با وجود همه ناله ها و شکایت ها از شاهزاده هری و همسرش، اعتراف او به کشتار 25 نفر در افغانستان، کشوری که هیچ تهدیدی برای او نبوده و نیست و فقیر و گرسنه مانده است، نگاهی اجمالی به نظام ظالمانه ای که توسط خانواده اش پشتیبانی می شود را به ما ارائه می دهد.”

روبرت کارتر، ژورنالیست بریتانیایی در توییتی واکنش خود را نسبت به جنایت هری پرنس نشان می دهد:

“چقدر غم انگیز!

خانواده سلطنتی بریتانیا به معنای واقعی کلمه، افغان‌ها را قتل عام کرده اند، با این حال برخی از مردم بریتانیا هنوز هم برای چاپلوسی، به خدای خود برای آنها (خانواده سلطنتی) دعا می کنند که در پناه خود حفظ شان کنند. در روز قیامت برایشان ارزوی موفقیت می کنم!”

• نظر بریتانیایی ها در مورد پرنس هری

بهتر است نظر کریس هانتر افسر پیشین ارتش بریتانیا در برنامه جی بی نیوز لندن راجع به ادعاهای اخیر پرنس هری هم بدانیم:”او نه تنها به سوگند وفاداری اش خیانت کرده است، بلکه در واقع به خانواده خودش نیز خیانت کرد، او این کار را برای پول انجام می دهد.” وی گفت ادعای پرنس هری مبنی بر کشتن 25 نیروی طالبان در جریان دومین سفر خود به افغانستان “بی انصافی” است.

رِمی کَنازی شاعر، نویسنده‌، فعال سیاسی و حقوق بشری مقیم نیویورک‌سیتی خطاب به پرنس هری می گوید:

“با آن همه خون روی دستانش، پرنس هری هنوز متوجه نمی شود که حمله و اشغال افغانستان در واقع چقدر نژادپرستانه و خشونت آمیز بوده است!”

• تقدیر از پرنس هری؟ با چه استدلالی!

در پایان این بخش باید عنوان کنیم که بودند کسانی از هموطنان ما که اقدامات پرنس هری را محترم دانسته اند و از وی تشکری کردند. باید به آنها بگوییم که همین نیروهای بریتانیایی که از آنها بابت این عمل وقیحانه شان ابراز خوشحالی می کنید، به تنهایی بیش از 135 کودک افغان را در جریان عملیات هایشان پس از سال 2007 کشته اند.

کمی وجدان داشته باشید و سنگ این چشم آبی های جنایت کار را به سینه خود نزنید!

• افشای جنایات جنگی در افغانستان؛ حقوق بشر کجاست؟

جنایت پرنس هری نخستین بار و آخرین باری نخواهد بود که نیروهای غربی به اصطلاح حامی حقوق بشر در این کشور انجام خواهند داد. نیروهای به ظاهر صلح طلب در سال 2001 به بهانه مبارزه با تروریسم و دفاع از حقوق بشر به افغانستان حمله ور شدند. اما بعدها مشخص شد که تعداد بی شماری از مردم بی دفاع این کشور توسط نیروهای بین المللی به رهبری امریکا، جان های خود را از دست داده اند.

پس از خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان، بخش قابل توجهی از پوشش رسانه ای و بحث های سیاسی بر هزینه های اقتصادی فاحش جنگ متمرکز شد.

پس از نزدیک به 20 سال مشارکت نظامی، تخمین زده می شود که ایالات متحده بیش از دو تریلیون دالر در منطقه هزینه کرده است. با این حال، این هزینه اقتصادی در مقایسه با هزینه انسانی جنگ کمرنگ است. گزارش ها تخمین می زنند که تا آپریل 2021، بیش از 70 هزار غیرنظامی بی گناه افغان و پاکستانی در نتیجه مستقیم جنگ افغانستان کشته شده اند.

در واقع، علیرغم ادعای دولت ایالات متحده مبنی بر اینکه فقط تروریست ها و مبارزان دشمن را هدف قرار داده اند، بسیاری از قربانیان حملات هوایی به رهبری ایالات متحده غیرنظامیان بی گناه بودند. گزارش ها نشان می دهد که در سال 2017، ایالات متحده مقررات خود را در مورد حملات هوایی کاهش داد و منجر به افزایش نزدیک به 330 درصدی تعداد تلفات غیرنظامیان شد. تعداد زیادی از غیرنظامیان بیگناه کشته شده در جریان دخالت ایالات متحده در افغانستان سوالات مهمی را در مورد اقتدار قوانین بین المللی در رابطه با اقدامات جنگی ایجاد می کند.

• کنوانسیون های حامی حقوق افراد ملکی کجا هستند؟

کنوانسیون‌های لاهه و ژنو در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم یک فهم مشترک بین‌المللی از آنچه که حوادث انجام شده جز اقدام نادرست جنگی هستند، ارائه کرد. کنوانسیون‌های لاهه در سال‌های 1899 و 1907 اولین معاهدات «چند جانبه» بودند که برای رسیدگی به اجرای صحیح جنگ ایجاد شدند و دو طرف متخاصم را از درگیر شدن در ابزارها و روش‌های غیرانسانی در طول جنگ منع کردند. در مواد 23 و 25 آمده است که هیچ دولتی نمی تواند «از سلاح های غیرضروری که باعث تلفات بیشتر می شود، استفاده کند». قوانین همچنین دولت ها را از «حمله، تخریب یا بمباران» هر «شهر، روستا، خانه، یا ساختمان» که بدون دفاع هستند، منع می کند. کنوانسیون 1949 ژنو برای تکمیل این قوانین با حمایت قانونی از حیثیت و جان غیرنظامیان بی گناهی که مستقیماً در خشونت شرکت ندارند، ایجاد شد. بنابراین، بر اساس این کنوانسیون‌ها، هر گونه کشتار غیرقابل توجیه غیرنظامیان بی‌گناه یا تخریب غیرضروری اموال، نقض قوانین بین‌المللی تلقی می‌شود، اگرچه همه موارد نقض، «جنایت جنگی» تلقی نمی‌شوند.

این مسائل برای ارزیابی قانونی بودن اقدامات دول غربی در افغانستان حیاتی است. با وجود تصویب هر دو کنوانسیون، کشورهایی مانند ایالات متحده در طول جنگ در افغانستان بارها آنها را نقض کرده اند. به عنوان مثال، در سال 2021، ایالات متحده به یک حمله هواپیمای بدون سرنشین اعتراف کرد که به اشتباه 10 غیرنظامی از جمله یک امدادگر و هفت کودک را کشت. این حمله تا زمانی که نیویورک تایمز جزئیات حادثه را نشر نکرد، از سوی امریکا درست و قانونی اعلام شده بود.

متاسفانه این مورد، تنها حادثه ای نیست که امریکا غیرنظامیان را بدون دلیل کشته اند. حملات مرگبار بسیاری، در خانه های بدون دفاع و مناطق پرجمعیت، در طول جنگ در افغانستان روی داده است.

باید نوشت که موارد نقض شده حقوق بشری توسط دولت امریکا در جهان و در داخل خاک این کشور بسیار گسترده است.

• غربی های ناقض حقوق بشر، همچون پرنس هری

سیاستمداران امریکایی می خواهند کشور خود را به عنوان یک رهبر مقتدر در زمینه حقوق بشر نشان دهند، در حالی که امریکایی ها نه تنها حقوق اجتماعی و فردی مردم را در جهان سوم و خاورمیانه، بلکه در خود امریکا نیز به طور گسترده نقض کرده اند. جنایات علیه بشریت علیه سیاه‌پوستان و سرخ‌ پوست‌ها را نمی توان نادیده گرفت.

اما در پایان این نوشته متذکر شویم و از هموطنان خود بپرسیم که دفاع از چشم آبی ها و جنایاتش تا به کجا؟

با وجود اینکه دول غربی در افغانستان جنایات بشری بسیاری مرتکب شده اند، اما هستند هموطنانی که سنگ این چشم آبی های جنایتکار را به سینه خود می زنند. باید به آنها گفت که فریب ظاهر بشردوستانه چشم آبی ها را نخورید و با چشمانی باز به جهان پیرامون خود بنگرید.

 تواب سعیدی، تحلیلگر مسائل سیاسی