فلسطین، سرزمینی است که حدود یک قرن تحت اشغال قرار داشته و نخست بریتانیا و سپس رژیم صهیونیستی بدون توجه به قوانین بین‌المللی، حقوق بشر و قوانین جنگی بخشی‌های از آنرا اشغال کردند. دوره اشغال این جغرافیا توسط بریتانیا 30 سال طول کشید و اما مدت اشغال توسط رژیم صهیونیستی اسرائیل حدود 77 سال می‌شود.
فلسطین از ابتدا سرزمین فلسطینی‌ها بود و حتا در زمان امپراطوری عثمانی نیز این حق حاکمیت را به رسمیت شناخته بودند. ولی با تجاوز رژیم صهیونیستی به این سرزمین، برنامه دیگری چیده شد که بر اساس آن، مردم این سرزمین باید این جغرافیا را ترک میکردند و یهودیان از سراسر دنیا جمع شده و وطنی را تشکیل میدادند. ظلم بی‌شماری در حق فلسطینی‌ها انجام شد، قتل‌عام‌هایی صورت گرفت، زنان و کودکان به‌طور دسته‌جمعی به‌رگبار بسته شدند، خانه‌های شان بمباران شد، ولی آنان حاضر نشدند که خاک خود را ترک کنند.
یهود در پی تصاحب فلسطین
بر اساس قطعنامه 181 مجمع عمومی ملل متحد در نومبر 1947، مبنی بر تقسیم سرزمین فلسطین و اختصاص 56 درصد آن به یهودیان، جرقه تجزیه این کشور زده شد، ولی حتا رژیم صهیونیستی به این قطعنامه نیز پایبند نماند و اندک اندک بخش‌های دیگری از سرزمین فلسطینیان در جریان جنگ‌های سال‌های 1948 و 1949 و بقیه آن بعد از جنگ 6 روزه اعراب و اسرائیل در سال 1967 اشغال شد و پس از گذشت بیش از نیم قرن نه‌تنها همچنان در اشغال نظامی است، بلکه رژیم اشغالگر با ساخت شهرک‌های مسکونی متعدد در کرانه باختری، بخشی از یهودیان مهاجر را در این شهرک‌ها اسکان می‌دهد.
چرا با فلسطینیم؟
عده‌ای میگویند که فلسطین هزاران کیلومتر با افغانستان فاصله دارد و با وجود مشکلاتی که در کشور خود ما بیداد میکند، نیازی نیست که با فلسطینی‌ها همدردی کنیم.
ولی باید گفت که فلسطین پاره تن جهان اسلام است، پیوندهای عمیق ایمانی، قلبی و اخوتی میان مسلمانان جهان و مخصوصا میان افغان‌ها و فلسطینی‌ها وجود دارد. وقتی بالای این مردم مظلوم ظلم جریان دارد، ما باید و باید از مظلوم در برابر ظالم دفاع کنیم، آنهم در شرایطی که جهان غرب و امریکا از حقوق بشر و دموکراسی سخن میزنند، ولی به رژیم صهیونیستی برای کشتار هزاران هزار فلسطینی کمک میکند و سلاح و پول برای رژیم فراهم می‌نماید.
هیچ کشوری مثل افغانستان و فلسطین دارای سرنوشت مشترک نبوده و نیستند. افغانستان و فلسطین با آنکه از نظر جغرافیایی از هم فاصله دارند، اما سرنوشت مشابه و مشترک دارند.
یهود در پرتگاه سقوط
مقاومت 77 ساله مردم فلسطین، ایستادگی کشورهای محور مقاومت در حمایت از فلسطین، طوفان‌الاقصی و بیداری جهان، اسرائیل را بیش از هر زمان دیگر ناتوان و ضعیف کرده، تا جایی که به‌تنش‌های داخلی انجامیده و بحران استعفا در کابینه این رژیم، آنرا از درون شارانده است.
نقشه خبیثانه ترامپ
با این همه طرح‌های زیادی از سوی امریکا و اسرائیل برای فلسطین پیشنهاد شده است که یکی از آنها، کوچ فلسطینی‌ها به مصر و اردن است، طرحی که با مخالفت شدید فلسطینی‌ها و جهانیان همراه شد. غزه برای چندین دهه تحت محاصره وحشیانه اسرائیل، بمباران بی‌امان و محرومیت از نیازهای اولیه انسانی بوده است، ولی ترامپ و متحدانش به جای درخواست برای پایان دادن به جنایات جنگی و نسل‌کشی، آشکارا در حال توطئه برای به دست گرفتن کنترل سرزمین فلسطین تحت عنوان بازسازی آن هستند.
فلسطین، سرزمین فلسطینی‌ها است و با وجود ظلمی که در حق این مردم مظلوم روا داشته شده، ولی حاضر نشده که سرزمین خود را ترک کنند. طرح‌هایی خبیثانه ترامپ محکوم به‌شکست است و جهان باید با همصدایی و همکاری این موضوع را در دستور کار قرار دهند که فلسطینی‌ها باید خودشان روی سرنوشت شان تصمیم بگیرند.
فلسطین پیروز خواهد شد، قدس آزاد می‌شود، ولی آنچه باقی می‌ماند، بی‌غیرتی کشورهای عربی، بی‌همتی سازمان ملل و در مقابل شجاعت فلسطین و حمایت ملت‌های آگاه و بیدار از فلسطین و آزادی این سرزمین خواهد بود.
معصومه احمدی
