وحدت شیعه و سنی و تکبر برخی نیروهای طالبان
این یادداشت را می‌نویسم تا باشد حاکمان فعلی، آنانی که گماشته‌اند تا خادم مردم باشند، ولی فکر می‌کنند، ارباب مردم هستند را ادب کرده و این دید را کنار بگذارند که با تکبر و غرور می‌توانند بر مردم حکومت کنند و حاکم شان باشند.
مردمم، ساکنان سرزمینی که اینک افغانستان نام دارد، دهه‌هاست که با درد و رنج و بدبختی گرفتار بوده و هر آنچه مصیبت در دنیا بوده را دیده و کشیده‌اند. روزی از روزها شوروی‌ها با روا داشتن هزاران درد و رنج بر این مردم، خواستند بالای شان حکومت کنند، ولی نتوانستند و در نهایت با آبروریزی و شکست، مجبور شدند فرار کنند. روزی هم امریکایی‌ها آمدند و با پدیدآوردن هزاران رنج و بدبختی، دو دهه را بر این مردم ظلم گفتند و درد آوردند، ولی در نهایت فراری شدند و نتوانستند اهداف خود را بالای این مردم پیاده نمایند.
طالبان، بخشی از همین مردمم بودند و هستند و نمی‌توان منکر آن شد. وقتی امریکایی‌ها رفتند، این‌ها آمدند و من و میلیون‌ها هموطنم خوشحال شدیم که حالا فرصتی به‌وجود آمد تا افغان‌ها در کنار هم بتوانند وطنی به زیبایی تمام زیبایی‌ها بسازند و صلحی را که سراب گشته بود را بیابند و در این ملک برقرارش نمایند. الحق و الانصاف، طالبان خوب عمل کردند، خوب تلاش کردند تا اقتصاد را بازسازی کنند، خوب عمل کردند تا سایه سیاه مواد مخدر را ریشه‌کن کنند، خوب مبارزه کردند تا تروریستان و دشمنان جان افغان‌ها را نابود کنند و از این بابت همه خرسند هستند.
برخی دشمن وحدت شیعه و سنی هستند
نکته‌ای ناپسندی که در این میان وجود دارد، رفتار ناشایست برخی از چهره‌ها و ماموران حکومت فعلی است که هرازگاهی حرف‌هایی را بر زبان می‌آورند که مستقیما وحدت ملی را هدف قرار می‌دهد. نمونه آن صحبت‌هایی ندا محمد ندیم است که چندین‌بار است که وحدت شیعه و سنی را هدف قرار داده و مذهبی را نفی می‌کند، در حالیکه شیعه و سنی در کنار هم سالهاست زندگی می‌کنند، جهاد کردند، مبارزه کردند، برای آرامش و آسایش کشور شان خون دادند و هر دو به‌عنوان مذاهب رسمی در افغانستان شناخته شده بودند.
این چهره‌ها باید ادب شوند و رهبری طالبان متوجه این نکته باشند که این چهره‌ها دل‌های مردم را ناشاد کرده و فاصله‌ای را بین دولت و ملت به‌وجود می‌آورند و وحدت شیعه و سنی را از بین می برند که آینده خوبی نخواهد داشت.
در کنار آن، برخی از منسوبین امنیتی و ماموران امر به معروف نیز قوه دافعه شان نسبت به قوه جاذبه شان، قوی‌تر است و با مردم رویه و خلق خوشی ندارند. بارها گزارش‌های از توهین و تحقیر و لت و کوب مردم توسط این‌ها شنیده و منتشر شد که قابل قبول نبود. بارها دیدیم که این بدرفتاری‌ها، مردم را آزرده‌خاطر کرد و آنها را نسبت به حکومت بدبین.
با مردم بودن، نظام قوی و قدرتمندی را می‌سازد که هیچ قدرتی نخواهد توانست آنرا سقوط دهد و نابودش کند. غنی چون مردمی نبود، سقوط کرد و همین‌طور حکومت‌های پیشین که هیچ‌کدام مردم‌سالار و مردم‌دار نبودند. رهبری طالبان هم باید جلو این بداخلاقی و بدرفتاری‌ها را گرفته و نگذارند ماموران و برخی از مقامات، با رفتار و گفتار ناشایست شان، مردم را از حکومت دور کنند. وقتی حرف وحدت و برادری می‌شود، این وحدت باید در ریشه و درون جامعه وجود داشته باشد و تقویت شود. روحیه برادری و برابری باید ترویج داده شده و خودبرتربینی و خودخوشی‌ها باید از میان برداشته شود.
الیاس احمدی
