پاسخ کوبنده ایران به رژیم کشتار
رژیم غاصب صهیونیسم با تکیه به کمک ها و حمایت های آمریکا و دولت های غربی، بیش از 75 سال است که با جنایت های فجیع و غیر انسانی نه تنها خون به دل مسلمانان کرده است، بلکه وجدان بشریت را آزرده و آبرو و حیثیت انسانیت را برده اند. به دلیل ملاحظات و احتیاط کشورهای عربی و خیانت بعضی از کشورهای اسلامی، رژیم کشتار بیش از همیشه جری گردیده و هفت ماه است که مشغول نسل کشی فلسطینیان مظلوم و مسلمان اند.
در این میان، ایران تنها کشوری است که در دفاع از اسلام و ملت مظلوم فلسطین، قد عَلَم کرده و از هر طریقی جهت جلوی گیری از نسل کشی ملت فلسطین تلاش نموده است. به همین دلیل دولت ایران به خار چشم آمریکا ـ غرب و رژیم صهونیسم تبدیل گردیده اند و آنها از تحریم و انواع ظلم و ستم گرفته تا تجاوز به حریم این کشور، اقدام نموده اند.
تجاوز رژیم کودک کش به کنسولگری ایران در دمشق که در حقیقت تجاوز به خاک ایران محسوب می گردد و بر خلاف تمام قواعد و قوانین بین الملل است، حق دفاع مشروع را برای ایران ایجاد نمود و ایران نیز ساعت 1 بامداد 26 حمل، با ده ها موشک و پهپاد، پاسخ کوبنده و در خور به رژیم کودک کش صهیونیسم داده است.
هرچند رسانه ها و مطبوعاتِ مورد حمایت غرب و آمریکا، با تبلیغات و دروغ پردازی جهت روحیهدادن به صهیونیستهای وحشت زده و جلوگیری از مهاجرت آنها از سرزمینهای اشغالی سعی دارد تا «پاسخ کوبنده» و در خور ایران به رژیم کودک کش را لاپوشانی کند، اما تا آنجای که قابل پیش بینی است، اینست که رژیم صهیونیسم متناسب به اقداماتش به مجازات رسیده و تنبیه گردیده است.
چنانچه جان بولتون، مشاور سابق امنیت ملی آمریکا در گفتوگو با سیانان، اعتراف کرده و گفت که: «آنچه امشب اتفاق افتاد، شکستی اسفبار برای بازدارندگی آمریکا و اسرائیل در ابعاد ۲۰۰ فروند موشک بالستیک، کروز و پهپاد بود».
مسئولیت ما در راستای این پاسخ کوبنده چیست؟
به قول دکتر علی شریعتی: «آنهاکار حسینی کردند و ما باید کارِ زینبی انجام دهیم». ایران با پاسخ کوبنده به رژیم کودک کش صهیونیسم در دفاع و حمایت از فلسطین و کودکان یتیم وگرسنهی غزه، در حقیقت همان «کارِ حسینی» را انجام داده است و اکنون نوبت دولت های اسلامی و به ویژه دولت و مردم افغانستان است که با حمایت های سیاسی ـ مردمی، همبستگی و حمایت شان را از ایران و ملت مظلوم فلسطین اعلام نمایند.
افغانها و فلسطینی ها افزون بر اینکه برادران دینی و ایمانی استند، دارای سرنوشت غم انگیز مشابه نیز می باشند. سالها اشغال و آوارگی و بی وطنی را هردو ملت یکسان تجربه کرده اند. به همین دلیل مصائب فلسطینی ها را افغانها بیشتر از همه ای ملت ها درک می کنند. از اینرو لازم است که افغانها و دولت حاکم در افغانستان، از تمام امکانات و ظرفیت های اجتماعی و سیاسی جهت حمایت از پاسخ ایران به رژیم کشتار و همچنان حمایت از فلسطینی ها به کار گیرند و فشارهای سیاسی را جهت تعذیب و تنبیه هرچه بیشتر رژیم غاصب صهیونیسم افزایش دهند.
بنابراین مجازات، تنبیه و تحریم رژیم غاصب صهیونیسم، مسئولیت اساسی هریک از مسلمانان در سرتاسر جهان و به ویژه افغانستان اند. از اینرو انسانیت و اسلامیت و حتی شجاعت و غیرت افغانی حکم می کند که طالبان به عنوان حاکمان افغانستان و افغانها به عنوان برادران ایمانی و دینی فلسطینیان، در شرایط حساس کنونی به پا خیزند و مسئولیت انسانی و اسلامی شان را انجام دهند.
عایشه ببرک خیل