از تهران تا غزه
در روزهایی که جهان باید در مسیر صلح و گفتوگو گام بردارد، متأسفانه یکبار دیگر شاهد جنایتی هولناک از سوی رژیم صهیونیستی هستیم؛ رژیمی که بیهیچ پروا و قاعدهای، مناطق مسکونی در خاک ایران را هدف قرار داده و جان انسانهای بیگناه را گرفته است. این اقدام نهتنها یک تجاوز آشکار به حریم حاکمیت ملی یک کشور مستقل است، بلکه لکهای دیگر بر پروندهی سیاه این رژیم در زمینهی جنایات علیه بشریت افزوده است. منازلی که مأمن آرامش و زندگی بودهاند، به ویرانههایی بدل شدهاند، و دلهایی سوخته در میان خاکستر، تنها یادگاری است از شبهای حمله.
چنین رفتار خصمانهای، چیزی جز تأکید بر ذات جنگطلب رژیم اسرائیل نیست. اگر امروز جهان در آستانهی یک جنگ منطقهای یا حتی فراگیر قرار گیرد، مقصر اصلی و بیتردید، همین رژیمیست که قانون را لگدمال کرده و بهجای دیپلماسی، به موشک و آتش پناه برده است. این تجاوز آشکار، مقدمهای خطرناک برای ورود دیگر بازیگران منطقهای و بینالمللی به یک میدان درگیری است که تبعات آن از خاورمیانه فراتر خواهد رفت.
از تهران تا غزه، نقش آشکار حقوق بشر
در این میان، سکوت جامعهی جهانی دیگر توجیهپذیر نیست. اسرائیل برای چندمینبار، آشکارا قوانین بینالمللی را نقض کرده است؛ از هدف قرار دادن غیرنظامیان تا بیتوجهی به حاکمیت کشورها. رژیمی که سالها بهعنوان کودککش و ناقض صلح شناخته شده، امروز نیز همان رویه را ادامه داده است. آیا زمان آن نرسیده که وجدانهای بیدار جهان، نه با کلمات، که با اقدام عملی به مقابله با این ظلم بپردازند؟
ایران، همچون هر کشور مستقلی، حق دارد از مردم، سرزمین و کرامت خود دفاع کند. پاسخی قاطع و مشروع، نهتنها یک حق طبیعی بلکه ضرورتی برای جلوگیری از تکرار چنین تجاوزهاییست. این حق، در حقوق بینالملل نیز تصریح شده و هیچ نهادی نمیتواند آن را انکار کند.
و در نهایت، این نتانیاهو و دیگر مقامات رژیم اشغالگر هستند که باید لگام زده شود و بهعنوان جنایتکاران جنگی باز داشت و محاکمه گردد. جهان باید از شعار عبور کند و در عمل، با این چهرههای مخرب و ناقض حقوق بشر برخورد کند. امروز، زمان تصمیمگیریست؛ یا در کنار قانون و انسانیت، یا در سایهی تاریک جنایت و تجاوز.

نقیبالله جمشید