طبق اعلامیه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران، نیروی هوافضای سپاه، مواضعی را در داخل سرزمین های اشغالی هدف حملات موشکی و پهبادی قرار داد. در این اعلامیه از جنایات متعدد رژیم صهیونیستی از جمله حمله به بخشی از کنسولگری ایران در دمشق یادشده است و این اقدام پاسخ جنایات رژیم صهیونیستی بر مبنای ماده 51 منشور سازمان ملل متحد دانسته شده است. در مورد پاسخ ایران به جنایات رژیم منحوس صهیونیستی چند نکته قابل یادآوری است:
پاسخ ایران به رژیم صهیونیستی از منظر حقوق بین الملل
1. طبق ماده 51 منشور سازمان ملل متحد، کشورها حق دارند هرگاه از سویی کشوری دیگر و یا گروهی نظامی و سازمان یافته مورد تجاوز قرار گیرند، به صورت انفرادی یا دسته جمعی به دفاع مشروع از خود بپردارند؛ رژیم صهیونیستی بارها علیه نظامیان، مستشاران، شخصیت های سیاسی و دانشمندان ایرانی حملات تروریستی را انجام داده است و اخیرا هم حمله این رژیم به بخش کنسولگری ایران در شهر دمشق کشور سوریه تجاوز آشکار به مواضع دیپلماتیک و نقض آشکار حقوق بین الملل و نظم دیپلماتیک است؛ لذا اقدام ایران در پاسخ به این جنایات کاملا منطبق با مفهوم ماده 51 منشور سازمان ملل بوده و از پشتیبانی کامل قواعد و اصول حقوق بین الملل برخوردار است.
2. اقدامات ضد امنیتی رژیم صهیونیستی در منطقه، از جمله حمله به اماکن دیپلماتیک، پاسخ کوبنده و مناسب را ضروری کرده بود. طبیعی است که این پاسخ از کشورهای انتظار می رفت که نگران صلح و امنیت منطقه باشد و ایران با این اقدام خویش نشان داد که پاسداران واقعی صلح و امنیت منطقه ای است. نباید چنین تصور کرد که جنگ با رژیم های تمامیت خواه و غاصب در تضاد با صلح طلبی و امنیت خواهی کشورها است؛ زیرا تاریخ نشان داده است که در بسیاری موارد صلح پایدار از درون جنگ ها بیرون آمده است؛ چنانکه صلح در اروپا پس از جنگ جهانی دوم و نابودی آلمان نازی برقرار شد؛ نویسنده این ستور بدین باور است که صلح پایدار در غرب آسیا هم بدون نابودی رژیم غاصب صهیونیستی ممکن نیست؛ زیرا این رژیم در طول 75 سال و اندی عمر خود نشان داده است که نه به اصول انسانی و نه به قواعد و الزمات بین المللی پایبندی ندارد و در این مدت با بی توجهی کامل به اصول انسانی و نظم بین المللی به انسان کشی، اشغال اراضی و اقدامات تروریستی علیه دیگر کشورها پرداخته است و به توصیه، احکام و دستورالعمل های سازمان های قضایی و غیر قضایی بین المللی از جمله مجمع عمومی، شورای امنیت، شورای حقوق بشر و دیوان بین المللی دادگستری وقعی ننهاده است. اینگونه عملکرد نشان از سرکشی این رژیم است و آن را در موقعیت بدتر از آلمان نازی برای امنیت منطقه و غرب آسیا قرارداده است؛ بدین جهت با وجود این رژیم خونخوار و غاصب تأمین صلح واقعی و پایداری در منطقه رؤیای بیش نخواهد بود.
جاوید یوسفی