یوم‌النکبه یا روز نکبت را دیر زمانیست می شنویم، در رسانه ها می بینیم و هزاران روایت در مورد آن وجود دارد و اما حقیقت این روز چیست و تشابه بین روز نکبت در فلسطین و روز نکبت در افغانستان چه مواردی است؟
یوم‌النکبه در فلسطین
«نکبه» واژه عربى است که معنای مصیبت را می دهد و اصطلاحى است که اشاره به آغاز جنایات رژیم صهیونیستی در سال 1948 دارد که سرانجام به تأسیس رژیم جعلی اسرائیل منجر شد. روزی که فلسطینیان با وجود اینکه تلخ ترین خاطرات را از آن دارند، اما برای به فراموشی سپرده نشدن حقی که در این روز از آنها سلب شد، هر ساله در روز پانزدهم ماه مى، با برگزارى تظاهرات و تجمعات اعتراضى، از سالگرد این رویداد به عنوان سالگرد نکبت یاد مى کنند.
در جریان درگیری های سال ۱۹۴۸، بیش از ۵۳۰ شهر و روستا در فلسطین با خاک یکسان شد، ۱۵ هزار فلسطینی شهید شدند، و ده ها فلسطینی به صورت دسته جمعی اعدام شدند. یوم النکبه، روایت یک تراژدی تلخ انسانی است که بخش بزرگی از بنیان های‌سیاسی، اقتصادی و فرهنگی فلسطینیان تخریب شد.
هفتاد و شش سال قبل در 15 می 1948 رژیم صهیونیستی اسرائیل با حمایت امریکا و انگلیس، اعلام موجودیت کرد و سرزمین فلسطین را به اشغال خود درآورد. در این روز بیش از 800 هزار فلسطینی آواره و بی‌خانمان شدند و به همین گونه بیش از 531 شهر و روستا توسط رژیم به طور کامل تخریب گردیدند.
براساس آماری که مرکز آمار فلسطین اعلام کرده است طی 76 سال گذشته بیش از نزدیک به 150 هزار فلسطینی به شهادت رسیده اند که رقم بالای آن یا فاجعه آمیزترین کشتار مردم مظلوم فلسطین در هفت ماه گذشته یعنی بعد از هفتم اکتبر سال گذشته انجام گرفت و رژیم صهیونیستی بدون درنظر داشت حقوق بشر و قوانین بین المللی و جنگی، قتل عام وحشیانه ای را در غزه آغاز و تاکنون حدود 35 هزار فلسطینی را که بیشترین آن کودکان و زنان هستند را به شهادت رساند.
یوم‌النکبه در افغانستان
فلسطینی ها و افغان ها در کنار دیگر مشترکاتی که دارند، درد مشترکی را نیز دارا می باشند. در هفتم اکتبر سال 2001 نیروهای اشغالگر امریکا و کشورهای غربی به بهانه مبارزه با تروریسم به افغانستان حمله کردند و 20 سال را در این کشور باقی ماندند و حضور اشغالگرانه داشتند. طبق داده‌های پروژه هزینه‌های جنگ در دانشگاه براون که هزینه‌های پنهان جنگ‌های پس از ۱۱ سپتامبر را مستند می‌کند، از سال ۲۰۰۱ تا نیمه ماه آوریل سال 2021، بیش از ۲۴۱ هزار نفر در نتیجه مستقیم جنگ امریکا در افغانستان کشته شده‌اند که شامل دست‌کم ۷۱ هزار و ۳۴۴ غیرنظامی می‌شود.
همانطور که فلسطینی ها جان دادند و توسط نظامیان رژیم جعلی تیرباران و خانه های شان بمباران شد، افغان ها نیز توسط نظامیان امریکایی و ناتو تیرباران شدند و خانه های شان طعمه بمباران آنها قرار گرفت.
عروسی های شان به عزا مبدل شد و خاک شان در نتیجه برخورد بمب های امریکایی تبدیل به ویروس شد و هزاران جنایت دیگر که به هیچ کلامی نمی توانند آنرا پنهان کنند. حضور 20 ساله امریکا و ناتو در افغانستان، نه تنها برای افغانستان منفعتی نداشت، بلکه سبب تقویت تروریسم، از بین رفتن زیرساخت ها و عقب ماندن این کشور از کاروان پیشرفت گردید.
از افغانستان تا فلسطین
سال 2021 همزمان بود با خروج نیروهای امریکایی و ناتو از افغانستان که پس از دو دهه حضور اشغالگرانه، سرانجام در این جنگ شکست خوردند و مجبور شدند این کشور را ترک کنند. مقاومت فلسطینی ها هم با وجود صدها هزار شهیدی که در راه آزادی کشور شان داده اند، قابل ستایش است و به خوبی این پیام را می دهد که آزادی فلسطین و قبله اول مسلمین جهان نزدیک است.
پس از جنایاتی که رژیم صهیونیستی از هفتم اکتبر سال گذشته تاکنون انجام داده، جهان علیه این رژیم یکپارچه شده و حتا خیابان های امریکا و کاخ سفید هم آرامش ندارد و مردم در حمایت از فلسطین و علیه رژیم اسرائیل شعار می دهند و ایستادگی خود را نشان می دهند.
این ایستادگی از افغانستان تا خیلی از کشورهای اسلامی و غیر اسلامی و حتا از قلب واشنگتن و لندن و پاریس، آزادی را در پی دارد و در آینده نه چندان دور، رژیم جعلی بساطش جمع شده و نابود خواهد شد.
مهدی حسینی
