انتخابات ۲۰۲۵ عراق
انتخابات پارلمانی ۲۰۲۵ عراق، با مشارکت ۵۶.۱۱ درصدی رأیدهندگان برگزار شد؛ بیش از ۱۲ میلیون نفر از مجموع ۲۱.۴ میلیون واجد شرایط پای صندوقها رفتند تا ششمین فصل از تجربهی دموکراتیک این کشور پس از سقوط صدام را رقم زنند. این انتخابات، نه تنها میدان رقابت احزاب، بلکه عرصهی آزمون استقلال سیاسی عراق بود؛ تقابل میان آرزوی مردم برای توسعه و ارادهی آنان در برابر نفوذ بیگانگان.
بازگشت به نظام تناسبی، ائتلافها را تقویت کرد، اما تحریم جریان صدر و نگرانی از مداخلات بیگانگان در امور انتخابات، بر مشروعیت کلی فرایند سایه انداخته بود. با این حال، نتایج نشان داد که ائتلاف «سازندگی و توسعه» به رهبری محمد شیاع السودانی با ۱.۳ میلیون رأی پیشتاز است. پرسش کلیدی اینجاست: آیا این انتخابات عراق را در مسیر حاکمیت ملی و همگرایی با محور مقاومت قرار میدهد یا در گرداب فشارهای غرب و فرسایش هویت ملی فرو خواهد برد؟
صیانت از حاکمیت ملی؛ دژی در برابر سایههای بیگانه
نتایج انتخابات ۲۰۲۵ عراق، تصویری از ارادهی مستقل مردم عراق را به نمایش گذاشت. ائتلاف السودانی در هشت ولایت، از جمله بغداد، پیشتاز شد و میزان مشارکت ۵۶ درصدی نسبت به 48 درصد در سال ۲۰۲۱ جهشی قابل توجه بود. کمیسیون عالی مستقل انتخابات (IHEC) با تأیید ۹۹.۹۸ درصدی نتایج و انطباق کامل آراء دستی و الکترونیکی، شفافیت را تضمین کرد.
اما در پس این پیروزی، سایهی تهدیدهای بیرونی هنوز حضور داشت. آمریکا و رژیم صهیونیستی با ابزارهای مالی و امنیتی، کوشیدند مسیر ثبات سیاسی را منحرف سازند. تحریم جریان صدر نیز در مناطقی چون شهر صدر، مشارکت را به زیر ۲۰ درصد کاهش داد و فضا را برای نفوذ خارجی باز گذاشت. از اینرو؛ همین اکنون می توان گفت که تقویت نهادهای ملی و بازتعریف روابط بغداد با سازمانهای بینالمللی، ضرورت حیاتی است.
عراق اگر بخواهد از تکرار تجربهی تلخ افغانستان در امان بماند، باید خروج کامل نیروهای بیگانه را به یک پروژهی ملی بدل کند. آمریکا در کابل، با تحمیل اشرف غنی بر ارادهی مردم، چهرهی واقعی «دموکراسی آمریکایی» را آشکار ساخت. بغداد باید بر خلاف آن مسیر حرکت کند: با تکیه بر ارادهی ملی، تحریمها و فشارهای سیاسی را عقب براند و حاکمیت خویش را در بستر تجربهی مقاومت تقویت نماید.
تحکیم پیوند ملت با مرجعیت و مقاومت؛ ریشههای استوار وحدت در عراق
در بطن نتایج انتخابات، روح مقاومت و مرجعیت دینی بهروشنی موج میزند. ائتلاف السودانی با 45 کرسی اولیه پیشتاز شد و ائتلافهای همسو با محور مقاومت، همچون صادقون به رهبری قیس الخزعلی و بدر به رهبری هادی العامری، توانستند موقعیت خود را تثبیت کنند. هرچند تحریم صدر مشارکت در برخی مناطق را کاهش داد، اما چارچوب وحدت ملی بر محور مرجعیت و ارزشهای مقاومت همچنان پایدار ماند.
نقش نیروهای مقاومت در حفظ امنیت، در این انتخابات به عنوان یکی از ارکان مشروعیت سیاسی عراق برجسته شد. پیوند میان ملت و مرجعیت، همچون فتوای تاریخی آیتالله سیستانی در سال ۲۰۱۴، بار دیگر در ذهن جمعی جامعه زنده گردید. این همبستگی، نه تنها ضامن ثبات داخلی، بلکه سپری فرهنگی در برابر پروژههای نفوذ غرب است که با ترویج ارزشهای بیریشه، هویت اسلامی-ملی را هدف گرفتهاند.
در کنار این، مشارکت احزاب کرد در نینوا و پیروزی حزب دموکرات کردستان (KDP) با بیش از یک میلیون رأی، تعادل قومی و ملی را تقویت کرد. اکنون سیاستگذاران عراقی باید با بهرسمیتشناختن نقش مجاهدان و مقاومت، انتخابات را به نمادی از مشروعیت مردمی و ارادهی ملی بدل کنند؛ جایی که توسعهی اقتصادی با ارزشهای مقاومت همسو شود و فشارهای بیگانه بیاثر گردد.
همگرایی منطقهای بر محور مقاومت؛ ستونهای ثبات در افق غرب آسیا
چشمانداز آیندهی عراق، به میزان همگرایی آن با محور مقاومت وابسته است. پیروزی ائتلافهای شیعی که بیش از نیمی از کرسیهای پارلمان را در اختیار گرفتند، فرصت تازهای برای شکلگیری سیاست خارجی مستقل فراهم کرده است. پیوند راهبردی بغداد و تهران، که از نبرد با داعش تا بازسازی مناطق آزادشده امتداد یافته، امروز پایهای برای استقلال و ثبات عراق محسوب میشود.
محمد شیاع السودانی با کسب بیش از ۱.۳ میلیون رأی، توانست تعادل سیاسی جدیدی را در برابر نفوذ غرب ایجاد کند. در عین حال، ائتلاف تقدم سنی و حزب دموکرات کردستان نیز با مشارکت گسترده در مناطق خود، در حفظ وحدت ملی نقش ایفا کردند. قانون تناسبی، شانس ائتلافهای مقاومتمحور را بالا برد و موانع سنتی را شکست.
با وجود تلاش غرب برای تضعیف محور بغداد-تهران و طرح چهرههای جایگزین چون عدنان الزرفی، عراق با گسترش همکاریهای اقتصادی و انرژی با کشورهای عضوی محور مقاومت، در مسیر خودکفایی گام برداشته است. اگر دولت آینده این کشور بتواند خروج کامل نیروهای بیگانه را به اجرا درآورد و سیاست خارجی خود را بر پایهی همکاریهای منطقهای تنظیم کند، طلوعی نو بر دجله خواهد تابید؛ طلوعی که نماد استقلال، وحدت و بازگشت اقتدار ملی است.
جمعبندی انتخابات ۲۰۲۵ عراق
انتخابات ۲۰۲۵ عراق، نه صرفاً رویدادی سیاسی، بلکه بیانیهای از ارادهی ملت برای استقلال و بازسازی بود. از دل صندوقها، پیام روشنی برخاست: عراق دیگر میدان نفوذ قدرتهای بیگانه نیست. مردمی که در سایهی مرجعیت و مقاومت ایستادند، اکنون خواهان حاکمیتیاند که از دل خودشان برخیزد.
به بیان دیگر می توان گفت که ملت عراق بار دیگر نشان داد که حاکمیت را گدایی نمیکند، بلکه میسازد. رأیدهندگان، نه به امید وعدهها، بلکه به نام وطن رأی دادند. مرجعیت حمایت کرد، مقاومت پایداری نمود، و مردم راه خود را برگزیدند. از دلِ این وحدت، صدای تازهای برخاست؛ صدای ملتی که میخواهد مستقل بماند و بر پایهی خون شهیدان، آیندهاش را بسازد.
خلاصه اینکه این انتخابات، مرز میان دیروز و امروز شد. دیروز عراقِ وابسته بود، امروز عراقِ مقاوم است. دیروز میدان رقابت بیگانگان بود، امروز صحنهی ارادهی ملی است. اگر دولت آینده بتواند این وحدت را پاس دارد، اگر میان مرجعیت، ملت و مقاومت پیوند را حفظ کند، و اگر سایهی نفوذ خارجی را از بغداد برچیند، دجله دوباره آرام خواهد شد و تاریخ در کنارهاش خواهد نوشت: عراق برخاست و ایستاد.
شکریه احمدی
