اخیرا در ادامه حملات گروه تروریستی داعش، خلیل الرحمان حقانی، سرپرست وزارت مهاجرین طالبان توسط این گروه ترور شد. حمله ای که با واکنش گسترده داخلی و خارجی مواجه گردید و امیرخان متقی، سرپرست وزارت خارجه حکومت در مراسم خاکسپاری حقانی تاکید کرد که همسایگان در مبارزه با داعش کمک کنند.
در همین حال وزارت خارجه روسیه در بیانیه‌ای در واکنش به ترور خلیل الرحمن حقانی اعلام کرد که مسکو آماده ارائه کمک‌های لازم به افغانستان در مبارزه با تروریسم است. واکنشی که در نفس خود می‌تواند موثر و تاثیرگذار باشد، اما زمانیکه از شعار به عمل درآید و اقدام میدانی انجام شود.
هدف؛ ناامنی منطقه
حملات تروریستی در نقاط مختلف افغانستان، مسکوِ روسیه، کرمان و شیرازِ ایران و نقاط مختلف در کشورهای منطقه، نشان می‌دهند که توطئه‌ای برای ناامن کردن آسیای مرکزی در جریان است و غربی‌ها با استفاده از گروه‌های تروریستی مخصوصاً داعش، می‌خواهد بار دیگر افغانستان را به مرکز ناامنی منطقه تبدیل نماید.
دورویی پاکستان و تاجیکستان
دو کشور در منطقه حرف و عمل شان یکسان نیستند. اولی پاکستان است که سال‌هاست به تروریستان پناه می‌دهد و هم‌اکنون نیز پایگاه اصلی تروریسم داعشی در بلوچستان این کشور قرار دارد که شهاب‌المهاجر، رهبر شاخه خراسان این گروه نیز در همین منطقه حضور دارد. اما دولت پاکستان به‌جای مبارزه با این گروه، انگشت اتهام و انتقاد را به سمت افغانستان گرفته و کابل را متهم به حمایت از تروریسم می‌کند.
کشور دوم هم تاجیکستان است و در حالیکه بخشی بزرگی از نیروی انسانی گروه تروریستی داعش، تاجیکستانی است و در حملات مختلف این موضوع شناسایی و عوامل آنها معرفی شدند، اما دولت این کشور با چشم‌پوشی از این واقعیت، شعاری صحبت می‌کند. چند روز قبل جانی بیک حکمت نمایندۀ دایمی تاجیکستان در سازمان ملل متحد در جلسه این سازمان گفت که کشورش نگران قاچاق مواد مخدر و فعالیت گروه های تروریستی از خاک افغانستان است.
تهدید تروریسم؛ هدف فقط افغانستان نیست
این قبول که داعش در افغانستان نیز فعالیت دارد، ولی تامین‌کننده نیروی انسانی آن تاجیکستان و تربیت‌کننده و پناه‌دهنده آن پاکستان است و این موضوع، گره را به‌کور گره تبدیل می‌کند و مبارزه را مشکل.
حملات و عملیات‌های داعش به‌وضوع نشان داده که هدف نه فقط افغانستان، بلکه ناامن ساختن کشورهای منطقه است و قطعاً اسلام‌آباد و دوشنبه هم تافته جدا بافته از این موضوع نیستند. پس از رویکار آمدن تروریست‌های تکفیری در سوریه، منطقه بیش از هر زمان دیگر با خطر جدی مواجه است و بی‌توجهی به فعالیت‌های تروریستان، عواقب ناخوشایندی را به‌همراه خواهد داشت.
مبارزه با تروریسم شعاری نباشد
بناءً مبارزه با تروریسم داعشی، واجب‌تر از هر اولویتی برای افغانستان، همسایه‌ها و کشورهای منطقه است. کشورهایی مثل روسیه وقتی اعلام آمادگی می‌کنند و می‌گویند که با طالبان در مبارزه با تروریسم همکاری می‌کنند، این همکاری باید از تربیون شعار، وارد میدان مبارزه واقعی شود. سستی در این امر، به تروریستان نیرو می‌بخشد و توان عملیاتی شانرا بیشتر می‌کند و صد البته حوادث ناخوشایند دیگری را نیز خلق خواهد کرد که آنگاه شعار دادن‌ها، نوشدارویی بعد از مرگ سهراب خواهد بود.
در جهت دیگر، طالبان عملیات‌های زیادی را بر علیه گروه تروریستی داعش اجرایی کردند که موثریت خاصی داشت، ولی برای اینکه بتوانند ریشه داعش را در کشور بخشکانند، نیاز است تا با همسایه‌ها همکاری کنند و آنانی که اعلام آمادگی کرده‌اند را با خود همراه نمایند.
سخن پایانی
باید در پایان این نکته را یادآور شد که تهدید تروریسم جدی است و منطقه در وضعیت خطرناک و بحرانی قرار دارد. آنچه در فلسطین و لبنان جریان دارد و آنچه در سوریه اتفاق افتاد، منشا غربی دارد و شواهد نشان می‌دهند که اگر کشورهای منطقه در خواب غفلت بمانند و اتحاد ضد تروریسم شکل ندهند، دامنه فعالیت‌های تروریستان گسترش خواهد یافت. بازی و فعالیت‌های تروریسم داعشی، یک بازی پیچیده و لاینحل نیست که تعلل روی آن صورت بگیرد، بلکه ماهیت و ماجرای داعش اکنون بر همگان هویدا شده و همه می‌دانند که چه دست‌هایی و با چه هدفی پشت این گروه تروریستی قرار دارد.
الیاس احمدی
