دو سناریو از بدترین سناریوها در قبال سرنوشت اسرائیل در جنگ فلسطین
اسرائیلی ها پیش از آغاز عملیات طوفان الاقصی و همچنان در حال حاضر چند اشتباه بزرگ محاسباتی را مرتکب شده اند و میشوند. نخست اینکه ارتش اسرائیل از زمان بنیانگذاری تا اکنون، با توجه به توسل به کمک های آمریکا، مادام دست به جنایت و خشونت علیه بشریت (مردم مظلوم فلسطین) برده و می برند.
دوم اینکه رهبران اسرائیل، در این آواخر باتوجه به ایجاد روابط عادی با بعضی از کشورهای عرب، در این تصور بودند که جهان و به ویژه مردم فلسطین جنایت ها و خیانت های عظیمی آنان را در مناطق اشغالی از یاد برده اند و یا نادیده میگیرند.
سوم اینکه رهبران اسرائیل با گسترش روابط عادی با کشورهای عرب به کمک آمریکا، جایگاه ویژه در منطقه برای خود قائیل بودند که گویا در منطقه وزنه ی محسوب میشوند و میتواند تاثیر گذار باشند.
کشتارها و خشونت های افسار گسیخته، عدم درک دقیق وضعیت و همچنان خود بزرگ بینی اسرائیلی ها باعث گردیده است که آنها پس از عملیات طوفان الاقصی طی چهار روز گذشته اقدام به چنان وحشت و دهشت در نوار غزه نمود است که از تصور انسانی خارج است. در حال حاضر هیچ شک و تردیدی وجود ندارد که سربازان اسرائیلی جنایات جنگی فاحشی را درغزه و مناطق اشغالی مرتکب شده اند.
بگذارید که این جنگ نابرابر پایان یابد آنگاه، جزئیات بیشتر و بیشتری از کشتار و جنایتهای بی حد و حصری اسرائیلی ها آشکار خواهد شد. همین اکنون گزارش های وجود دارد که اسرائیلی ها اجساد را در چاه و گودال می اندازند.
آنها اجساد را برای ایجاد رعب و وحشت بدون دفن رها میکنند. آنها افرادی را که در تلاش برای نجات همسایگان مدفون شده در زیر آوار بمباران هستند، با اسلحه هدف قرار میدهند. سربازان اسرائیلی، همیشه غیر نظامیان را به همراه با خانواده هایشان تیرباران کرده اند و میکنند.
با در نظر داشت حجم عظیمی از خشونتها و جنایت های که ارتش اسرائیل مرتکب شده اند و اکنون نیز میشوند، دو سناریو از بدترین سناریوها در قبال سرنوشت اسرائیل و آینده آن در رابطه به پس از این جنگ به نظر میرسد.
اولین سناریو از سرنوشت اسرائیل: اسرائیل از خاورمیانه حذف میشود
دیوید هرست سال گذشته (اپریل 2022) در نشریه ی میدل ایست آی (Middle East Eye ) در توضیح رفتار اسرائیل نوشته بود که: از میان همه طرفهای درخواست کننده برای تشکیل دادگاه مربوط به جنایات جنگی در اوکراین، وقیحترین آنها خود اسرائیل است. اسرائیل رژیمی است که بر اساس جنایات جنگی ساخته شده است. حتی قبل از ایجاد این رژیم، مساله قتل عام تانتورا وجود داشت. سپس کفر قاسم، خان یونس، صبرا و شتیلا، جنگهای لبنان و هر عملیات علیه غزه مطرح شدند.
فهرست قتل عامهای انجام شده توسط نیروهای اسرائیلی آنقدر طولانی است که الفبای خود را تشکیل میدهد. همین یک سال پیش بود که بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، تحقیقات دیوان بینالمللی کیفری در مورد جنایات جنگی مربوط به اسرائیل را «یهود ستیزانه» خواند.
اشاره ی کوتاه هرست در مورد اسرائیل باعث گردید که بسیاری از مدافعان این رژیم، همانند نتانیاهو، اورا به «یهودستیزی» متهم نمایند، اما اکنون که جنایت های افسار گسیخته ی اسرائیل در نوار غزه مبنی بر قطع آب و برق و موادخوراکی، نهایی گردیده است و از تاریخ 18میزان، 2میلیون انسان در غزه بی آب و نان در حال فرو افتادن به کام مرگ است، تمام جهانیان اشارات هرست را تائید میکنند.
با آنکه رژیم اسرائیل با نسل کشی و جنایت علیه بشریت به وجود آمده است، اما حامیان اسرائیل انتظار داشتند که رهبران این رژیم، بتواند طی سالیان متمادی، خودشان را با شرایط وفق دهند و با ایجاد روابط حسنه و تامین رضایت فلسطینی ها به سمت یک صلح پایدار قدم بردارند.
این انتظاری زیادی نبود که حامیان اسرائیل داشتند. ولی رهبران رژیم صهیونیست به هزاران دلیل و به ویژه تحت تاثیر حمایت های آمریکا، همچنان به خشونت ها و جنایت های بی حد و حصری شان ادامه داده و می دهند.
تداوم جنایت های اسرائیل به کمک آمریکا، در حقیقت مرگ این رژیم را رقم میزند و سرنوشت اسرائیل را به سمت نابودی می برد. همین اکنون اسرائیل با جنایت های که در غزه به راه انداخته است، هر روز یک قدم به پرتگاه نزدیکتر می شود. دیر یا زود اتحادیه ی عرب، جهان اسلام و عدالت طلبانی که سالهاست از دست جنایتهای غیر انسانی اسرائیل به تنگ آمده است، آخرین تیر خلاص را به پیکر رژیم صهیونیستی رها خواهد کرد و اسرائیل با تمام ساختار سیاسی و اجتماعی اش از صفحه خاورمیانه حذف خواهد شد. این سناریو، بدترین سناریویی هست که اگر جنایت های اسرائیل به همین منوال در غزه ادامه یابد، ممکن است به زودی اتفاق بیوفتد.
سناریوی دوم: اسرائیل منزوی می شود و در نهایت به مرگ طبیعی می میرد
دوستان و متحدان آمریکا در طول تاریخ، در خاورمیانه به مرگ طبیعی مرده اند. آمریکا از رژیم های حاکم در خاورمیانه تا جایی حمایت میکند که منافعش با منافع آنها همسو باشد. اسرائیل جز مزدوری منفعتی دیگری برای آمریکا خلق نمی تواند و وزنه و مهره ی قابل توجه در خاور میانه نیست. بنابراین کشتارهای کنونی اسرائیل در غزه، امکان انزوایی همیشگی این رژیم را در خاورمیانه و به ویژه در میان کشورهای عرب افزایش می دهد.
اگر پادشاهی سعودی، مصر و دیگر کشورهای عرب، مهره های لابی گر و جاسوسی آمریکا را در کشورهای شان سرکوب نمایند و واقعیت ها و کشتارهای که اکنون اسرائیل در غزه و فلسطین انجام میدهند را با بصیرت مشاهده نمایند، سرنوشت اسرائیل چیزی جز انزجار نخواهد بود و اسرائیل برای همیشه در این منطقه از منظر همسایگانش با آنکه منفور هست، ولی منفورتر و منزوی تر میشود.
اسرائیل از زمانی که تاسیس گردیده است تا اکنون نتوانسته که با حمایت آمریکا و انگلیس و غرب، از طریق کشتار و خشونت جایگاهی مناسبی در منطقه پیدا نماید. سران رژیم صهیونیسم اکنون همچنان در این دور باطل می چرخند و کما اینکه در حال حاضر چنان کشتاری در غزه به راه انداخته است که لکه های خون فلسطینیان تا ابد به دامن آنها باقی خواهد ماند.
کشتارهای کنونی که در غزه توسط اسرائیل صورت می گیرند، چهره ی حقیقی و واقعی این رژیم را برای تمام دنیا به نمایش میگذارد. از اینرو اطمینان وجود دارد که پس از اتمام جنایت های کنونی در غزه و افشای میزان وحشت و بربریت سربازان اسرائیلی در قبال ملت فلسطین، چهره ی رهبران اسرائیل دیگر شبیه انسانها نخواهد بود.
بنابراین پس از اینکه نقاب و پوشش های کاذبانه ی غربیان و آمریکائیان از چهره ی رهبران اسرائیلی بیافتند و آن ذات واقعی آنان برای جهانیان به نمایش در آید، به طور غیر قابل باور چهره ی آنان ترسناک و وحشت آور می نماید. از اینرو ملتها و دولت ها از اسرائیل به صورت کاملی دوری میکنند و این وضعیت باعث می شود که سر انجام، این رژیم به مرگ طبیعی بمیرد و از آن هیچ آثاری باقی نماند و سرنوشت اسرائیل محو شدن از صحنه روزگار خواهد بود.
با توجه به این مسائل، اسرائیل باید بداند که به هر میزانی که دست به خشونت ها و جنایت های بیشتری ببرد، مرگ این رژیم را زودتر و سریعتر میسازد. کشتارهای افسار گسیخته ی آنان طی سالیان متمادی، در نهایت منجر به عملیات طوفان الاقصی گردید و فجایعی که اکنون آنها در غزه مرتکب میشوند دیر یا زود به زلزله ی بزرگتر از طوفان الاقصی منجر میگردد که عبارت از محو اسرائیل از صحنه و صفحه ای جهان است.
حبیبه احمدی