همکاری جبهه مقاومت ملی با آیاسآی
اظهارات اخیر حفیظ منصور، عضو ارشد جبهه مقاومت ملی افغانستان، درباره مذاکرات این جبهه با سازمان اطلاعات نظامی پاکستان (آیاسآی) برای اقدام مشترک علیه طالبان، پرسشهای جدی و نگرانیهای تازهای را در مورد ثبات افغانستان و آینده سیاسی آن برانگیخته است.
تأیید این همکاری و مواضع جدید جبهه مقاومت، از جمله به رسمیت شناختن خط دیورند، خطرات قابل توجهی را برای مردم افغانستان به همراه دارد، از جمله شعلهور شدن آتش جنگ و تشدید بیثباتی. این مقاله با تحلیل این وضعیت، به طالبان گوشزد میکند که بیتوجهی به خواستهای مشروع مردم و عدم تعامل با کشورهای منطقه، ممکن است آنان را به سوی همکاری با مخالفان سوق دهد. همچنین، به سران جبهه مقاومت ملی یادآور میشود که سیاست دوگانه در برابر پاکستان میتواند به قربانی شدن مردم افغانستان منجر شود.
زنگ خطر برای حکومت طالبان
اظهارات حفیظ منصور، مبنی بر مذاکرات این جبهه با آیاسآی پاکستان برای اقدام مشترک علیه طالبان، زنگ خطری جدی برای حکومت طالبان است. این اظهارات نشان میدهد که سیاستهای کنونی طالبان، از جمله بیتوجهی به خواستهای مشروع مردم افغانستان و تعامل ناپذیری با کشورهای منطقه، در حال سوق دادن این کشورها به همکاری با مخالفان طالبان است.
طالبان باید درک کنند که مشروعیت داخلی و خارجی تنها از طریق تمکین به خواستهای مردم افغانستان، از جمله احترام به حقوق شهروندی، فراهم کردن فضای سیاسی فراگیر، و ایجاد ثبات اقتصادی و اجتماعی، به دست میآید. نادیده گرفتن این خواستها نه تنها مردم افغانستان را از حکومت طالبان دور میکند، بلکه کشورهای منطقه را نیز به سوی حمایت از مخالفان سوق میدهد.
اخراج گروههای مخالف حکومتهای همسایه از افغانستان، تعامل سازنده با کشورهای منطقه، و پذیرش یک رویکرد واقعبینانه در برابر مطالبات مردم، میتواند از شکلگیری ائتلافهای جدید علیه طالبان جلوگیری کند. اگر طالبان به این مسائل توجه نکنند، نه تنها ثبات داخلی کشور به خطر میافتد، بلکه آتش جنگ و بیثباتی در افغانستان شعلهورتر خواهد شد.
پیامدهای همکاری جبهه مقاومت ملی با آیاسآی
اگر جبهه مقاومت ملی واقعاً با آیاسآی همکاری کرده باشد، این اقدام نه تنها اصول و ارزشهای اعلامشده این جبهه را نقض میکند، بلکه پیامدهای جدی برای مردم افغانستان خواهد داشت. همکاری طالبان با پاکستان همواره از سوی جبهه مقاومت ملی مورد انتقاد قرار گرفته است. اکنون اگر این جبهه خود دست همکاری به سوی آیاسآی دراز کرده باشد، این اقدام به وضوح یک تناقض آشکار و خیانت به آرمانهای مردم افغانستان تلقی خواهد شد.
این همکاری میتواند به برافروخته شدن آتش جنگ در افغانستان و قربانی شدن بیشتر مردم منجر شود. همچنین، چنین اقدامی چهره جبهه مقاومت ملی را در میان حامیان داخلی و خارجی تضعیف خواهد کرد و مشروعیت آن را زیر سوال خواهد برد.
برای جلوگیری از گسترش جنگ و بیثباتی، لازم است که طالبان و جبهه مقاومت ملی به جای تکیه بر حمایتهای خارجی، به مذاکرات بینالافغانی روی آورند. تنها از طریق گفتوگو و تعامل سازنده است که میتوان به یک راهحل پایدار دست یافت و از مداخلههای خارجی جلوگیری کرد.
حکومت طالبان باید نشان دهد که آماده تعامل با همه اقشار و گروههای سیاسی افغانستان است. این تعامل باید شامل تمکین به خواستهای مشروع مردم، احترام به حقوق بشر و ایجاد یک نظام فراگیر باشد. در مقابل، جبهه مقاومت ملی نیز باید از هرگونه همکاری با نیروهای خارجی که میتواند به ضرر مردم افغانستان تمام شود، اجتناب کند.
باتوجه به آنچه که گفته شد، اینک می توان نتیجه گرفت که همکاری جبهه مقاومت ملی با آیاسآی، یک هشدار جدی برای همه طرفهای درگیر در افغانستان است. حکومت طالبان باید با اتخاذ سیاستهای معقول و تعامل سازنده با کشورهای منطقه، از وقوع چنین همکاریهایی جلوگیری کند. در عین حال، جبهه مقاومت ملی نیز باید به جای جستجوی حمایت خارجی، به دنبال راهحلهای داخلی برای حل بحران افغانستان باشد. تنها از این طریق است که میتوان از قربانی شدن مردم افغانستان و ادامه بیثباتی جلوگیری کرد.
نقیب الله جمشید