روابط کشور ما افغانستان با پاکستان همیشه دستخوش اتهامات، حملات، شایعه‌پراکنی‌ها و مظلوم‌نمایی‌های اسلام‌آباد بوده که این رابطه را به سردی و گسست سوق داده است. گاهی ادعای مالکیت مرز دیورند را دارد و سیم‌کشی می‌کند. گاهی افغانستان را به مداخله در امورات داخلی خود متهم می‌نماید. گاهی می‌گوید که تروریسم در خاک افغانستان رشد و پرورش یافته و هم‌اکنون نیز دست از این ادعا برنداشته و در مجالس و رسانه‌های مختلف، مقامات پاکستانی اعلام می‌کنند که پایگاه اصلی تروریسم منطقه‌ای در افغانستان است و طالبان از آنها حمایت می‌کنند.
اتهامات بی‌اساس پاکستان
مرز دیورند از موضوعات مورد مناقشه افغانستان و پاکستان بوده که اسلام آباد ادعای مالکیت آنرا دارد، ولی روئسای جمهور افغانستان نسبت به آن واکنش‌های گسترده‌ای داشته‌اند و در آخرین مورد، حکومت طالبان نیز موضع محکمی گرفت و تاکید کرد که هیچگاهی مرز دیورند را به رسمیت نمیشناسد. در مورد مداخله افغانستان در امورات داخلی پاکستان که این موضوع خود یک طنز به‌شدت خنده‌دار است، چرا که تا ذهن یاری می‌کند، این اسلام‌آباد بوده که در امورات افغانستان دخالت کرده است. زمانیکه طالبان رویکار آمدند، مقامات پاکستانی ژست پیروزی گرفتند و حتا رئیس استخبارات این کشور به کابل آمد تا خط و مشی به حکومت نوپای افغانستان بدهد. اما طالبان زیر بار این دخالت نرفتند، دست رد به سینه پاکستانی‌ها زدند و در نتیجه تنش بین دو کشور به اوج خود رسید.
تروریسم را جستجو کنید
بحث پایگاه‌های تروریسم اکنون یک معمای حل ناشده نیست و شواهد و قرائن جهان را با چهره اصلی پاکستان آشنا کردند. سالها گروه‌های تروریستی مختلفی در خاک این کشور فعالیت داشتند و حتا به عقیده نظریه‌پردازان مختلف، آی‌اس‌آی تروریستان را تربیت، آموزش و تجهیز میکرد. اگر فقط عنوان «داعش در بلوچستان» را در گوگل جستجو کنیم، چندین خبر از حضور نیروهای داعشی و رهبر این گروه تروریستی در ایالت بلوچستان پاکستان روی صفحه نمایش ظاهر می‌شود که از سوی رسانه‌های معتبر دنیا منتشر شده است.
فتنه دیگر برای بدنام کردن افغانستان
گویا پاکستان دست از دشمنی با افغانستان و بدنام کردن افغان‌ها برنداشته و به‌قول عامیانه که پشت افغان‌ها پای لچ کرده تا چهره خشنی از آنها به جهان نمایش دهد. اخیراً کمیسیون مرکزی امنیتی طالبان در گزارشی اعلام کرده است که کشت خشخاش در برخی مناطق بلوچستان پاکستان از جمله ارنای، لورلای، گلستان و سایر نواحی این ایالت جریان دارد. گزارش افزوده که مهاجران افغان در این مناطق به‌عنوان دهاقین، نیش‌زنان و فرآوری‌کنندگان مواد مخدر به‌کار گرفته می‌شوند تا تصویر نادرستی از افغان‌ها به جهانیان ارائه شده و بدبینی نسبت به افغانستان ایجاد شود.
گویا وقتی همه تیرهای اسلام‌آباد به سنگ خورد، با توجه به اینکه قبل از طالبان، حدود 80 درصد تریاک جهان در افغانستان کشت و تولید می‌شد، می‌خواهد با شبیه‌سازی از کشت خشخاش در بلوچستان، آنرا به افغانستان ربط دهد و به جهان اعلام کند که طالبان به وعده‌های خود مبنی بر مبارزه با مواد مخدر عمل نکرده و هنوز کشت و تولید آن در افغانستان جریان دارد.
غفلت و فراموش‌کاری پاکستان
مبارزه موفقانه طالبان علیه کشت و تولید مواد مخدر در کشور، با استقبال گسترده داخلی و بین‌المللی مواجه شد و حتا سازمان ملل نیز در گزارشی اعلام کرد که کشت و تولید تریاک در افغانستان 95 درصد کاهش یافته است. احتمالا دولت پاکستان از تصاویر ماهواره‌ای که هر لحظه وضعیت افغانستان را رصد می‌کند و همین طور از گزارش‌ها و دیده‌های میدانی غافل شده که می‌خواهد صحنه‌سازی کند و آنرا به افغانستان ربط دهد.
بازنده فقط خود پاکستان است
پاکستان برای افغانستان همسایه‌ای بدقلقی بوده که نه زبان دپلماسی را می‌داند و نه زبان همسایگی را. با این وصف شرایط را از جهت‌های مختلف برای خود تنگ‌تر و خراب‌تر می‌کند، زیرا با توجه به محدودیت‌های ترانزیتی که اسلام‌آباد وضع کرده، حکومت طالبان بدیل‌های زیادی برای ارسال کالاهای افغانستان به اروپا و دیگر کشورها دارد. از لحاظ سیاسی نیز بدبازی کردن پاکستان سبب نزدیکی طالبان با هند شد و به‌قولی باید گفت: پاکستان در میدان افغانستان، بازی را به هند باخت و خیلی بد باخت.
بناءً تا زمانیکه دولت پاکستان در نگاه خود نسبت به افغانستان و دپلماسی خود تغییر ایجاد نکند، بهبود روابط بین دو کشور ممکن نخواهد بود. تیرگی روابط بین طرفین می‌تواند تبعات بد و مخربی برای طالبان، پاکستان و حتا کشورهای منطقه داشته باشد، ولی آنی که بیشتر از همه آسیب می‌بیند، اسلام‌آباد خواهد بود.
الیاس احمدی
