هفتم اکتوبر، روزی‌ست که تاریخ معاصر جهان را با دو رویداد سرنوشت‌ساز پیوند داده است: نخست تجاوز آمریکا به افغانستان در سال ۲۰۰۱ و عملیات غرورآفرین «طوفان الاقصی» در فلسطین در سال ۲۰۲۳. این دو واقعه، هرچند در جغرافیای متفاوت رخ داده‌اند، اما در یک حقیقت مشترک ریشه دارند: اشغالگری و سلطه‌جویی قدرت‌های زورگو و مقاومت جانانه ملت‌های مظلوم در برابر آن.
این مقاله، با نگاهی به خوی استعماری آمریکا و رژیم صهیونیستی، به بررسی علل شکست اشغالگران و پیامدهای بیدارکننده مقاومت می‌پردازد تا نشان دهد چگونه اراده ملت‌ها می‌تواند کوه‌های استعمار را فرو ریزد و آینده‌ای عاری از ستم را نوید دهد.
اشغالگری؛ خوی مشترک آمریکا و رژیم صهیونیستی
هفتم اکتوبر ۲۰۰۱، آمریکا با بهانه مبارزه با تروریسم، به افغانستان لشکرکشی کرد. این تهاجم، که با شعارهای فریبنده «آزادی» و «دموکراسی» آغاز شد، چیزی جز اشغال، ویرانی و کشتار هزاران بی‌گناه نبود. آمریکا با ماشین جنگی خود، نه تنها نتوانست امنیت و ثبات را به افغانستان بیاورد، بلکه این سرزمین را به میدان رنج و آوارگی بدل کرد.
پس از بیست سال جنگ، هزینه تریلیون‌ها دالر و قربانی شدن جان‌های بی‌شمار، آمریکا در تابستان ۲۰۲۱ با ذلت از بگرام فرار کرد. این شکست، نتیجه مستقیم مقاومت مردم افغانستان و ناکامی استراتژی‌های استعماری بود که ریشه در خودبرتربینی و سلطه‌جویی داشت.
در سوی دیگر، رژیم صهیونیستی بیش از ۷۵ سال است که با خوی اشغالگری، سرزمین فلسطین را زیر یوغ خود نگه داشته است. این رژیم، با حمایت بی‌چون‌وچرای آمریکا، با خشونت و بی‌رحمی، فلسطینیان را آواره کرده و حقوق اولیه انسانی را از آنان سلب نموده است.
اما همان‌گونه که آمریکا در افغانستان ناکام ماند، رژیم صهیونیستی نیز امروز در برابر مقاومت فلسطین، نفس‌های آخر خود را می‌کشد. عملیات «طوفان الاقصی» در ۷ اکتوبر ۲۰۲۳، ضربه‌ای مهلک بر پیکر این رژیم وارد کرد و نشان داد که اشغالگری، هرچند طولانی، در برابر ایمان و اراده ملت‌ها دوام نمی‌آورد.
طوفان الاقصی؛ بیداری وجدان‌های خفته
عملیات طوفان الاقصی، نه تنها یک عملیات نظامی، بلکه فریادی بود که وجدان‌های خفته جهان را بیدار کرد. این عملیات، که با شجاعت و برنامه‌ریزی حماس اجرا شد، رژیم صهیونیستی را در بهت فرو برد و شکست‌پذیری‌اش را به جهانیان نشان داد. طوفان الاقصی، فلسطین را از حاشیه به متن آورد و قلب و ذهن مردم جهان را تسخیر کرد.
از تظاهرات میلیونی در شهرهای بزرگ تا حمایت دولت‌ها و ملت‌های آزاده، این عملیات نشان داد که فلسطین دیگر تنها یک سرزمین نیست، بلکه نمادی‌ست از مبارزه برای عدالت و کرامت انسانی. شکست‌های رژیم صهیونیستی در برابر حماس، از ناتوانی در مهار مقاومت تا درماندگی در برابر حملات غافلگیرکننده، عجز این رژیم را آشکار ساخت.
اسرائیل، که سال‌ها با ادعای «شکست‌ناپذیری» خود را به رخ می‌کشید، امروز در باتلاق بحران‌های داخلی و خارجی گرفتار است. طوفان الاقصی ثابت کرد که مقاومت، حتی با امکانات محدود، می‌تواند کوه استعمار را به زانو درآورد.
هفتم اکتوبر؛ نماد شکست اشغالگری و پیروزی مقاومت
هفتم اکتوبر، روزی‌ست که شکست اشغالگری و پیروزی مقاومت را در دو گوشه جهان به نمایش گذاشت. در افغانستان، مقاومت مردم و مبارزه طالبان، آمریکا را وادار به فرار کرد. در فلسطین، طوفان الاقصی رژیم صهیونیستی را به لبه پرتگاه برد. این دو رویداد، پیامی واحد دارند: اشغالگری محکوم به زوال است و هیچ قدرتی نمی‌تواند در برابر اراده ملت‌ها تاب بیاورد. همان‌گونه که آمریکا پس از بیست سال ذلت‌بار از افغانستان گریخت، رژیم صهیونیستی نیز به زودی در برابر مقاومت فلسطین فرو خواهد پاشید.
تهدیدهای پوچ؛ فریادهای ناامیدانه اشغالگران
امروز، آمریکا با تهدیدهای میان‌خالی بازگشت به بگرام و رژیم صهیونیستی با ادعاهای واهی نابودی حماس و تسلط بر کل فلسطین، تلاش می‌کنند تا وجهه از دست‌رفته خود را بازسازی کنند. اما این تهدیدها، چیزی جز فریادهای ناامیدانه دو قدرت رو به زوال نیست.
آمریکا، که در افغانستان نتوانست حتی پایگاه‌هایش را حفظ کند، چگونه می‌تواند بار دیگر این سرزمین را اشغال کند؟ رژیم صهیونیستی، که در برابر حماس عاجز مانده، چگونه می‌تواند ادعای نابودی مقاومت را داشته باشد؟ این تهدیدها، تنها بال‌بال زدن‌هایی‌ست از سوی اشغالگرانی که سلطه‌جویی‌شان به پایان رسیده و برای بقای خود دست‌وپا می‌زنند.
بنابراین هفتم اکتوبر، روزی‌ست که تاریخ آن را به عنوان نماد مقاومت و شکست اشغالگری ثبت خواهد کرد. از افغانستان تا فلسطین، این تاریخ نشان داد که هیچ ظلمی پایدار نیست و هیچ اشغالگری نمی‌تواند در برابر اراده ملت‌ها دوام بیاورد. طوفان الاقصی و خروج ذلت‌بار آمریکا از افغانستان، گواهی‌ست بر این حقیقت که مقاومت، کلید پیروزی است. رسانه‌ها و وجدان‌های بیدار جهان وظیفه دارند این روایت را زنده نگه دارند و به جهانیان نشان دهند که آینده، از آن ملت‌های مقاوم است که در برابر اشغالگری و سلطه‌جویی ایستادگی می‌کنند.
مسلم اخلاقی
