فجایع انسانی در نوار غزه
هفت ماه و اندی از حمله تمام‌عیار و وحشیانه رژیم صهیونیستی بالای مردم نوار غزه می گذرد که تنها تلفات انسانی این جنگ بی رحمانه 34 هزار و 943 نفر شهید و 87 هزار و 572 نفر مجروح بوده است و باتوجه به دوام جنگ و حمله رژیم سفاک اسرائیل به شهر رفح، وضعیت روز به روز وخیم تر می شود و ما شاهد فجایع و تلفات انسانی بیشتر در این باریکه هستیم؛ اما از بدو آغاز جنگ تاکنون جامعه جهانی و در رأس سازمان ملل متحد و شورای امنیت به عنوان مسئول اولیه حفظ صلح و امنیت بین المللی هیچ کاری ملموسی برای توقف جنگ و تنبیه رژیم خونخوار و اشغالگر اسرائیل انجام نداده است. در چنین وضعیتی وظیفه انسانی ملتها چیست؟
بازی دوگانه دولت ها در قبال فجایع انسانی در نوار غزه و اوضاع فلسطین
بر کسی پوشیده نیست که جنگ رژیم غاصب صهیونیستی در نوار غزه، در حقیقت جنگ آمریکا، انگلیس، فرانسه و برخی دیگر از دولت های غربی علیه ملت مظلوم فلسطین است. این کشورها و در رأس آمریکا هم در بعد سخت‌افزاری (تأمین سلاح و امکانات جنگ) و هم در بعد نرم‌افزاری (اطلاعاتی، سیاسی و رسانه ای) در حمایت از رژیم صهیونیستی عمل کرده اند.
گستره فجایع انسانی در نوار غزه و رسوایی بی پیشینه رژیم غاصب اسرائیل و حامیانش در جامعه بین‌المللی و پیدایش نفرت عمومی نسبت به عملکرد این رژیم، باعث شده است که آمریکا به‌ظاهر تغییر موضع بدهد که از جمله سیاستهای ظاهری آمریکا می توان به موقف این کشور در قبال حمله رژیم صهیونیستی به شهر رفح اشاره کرد.
تردیدی نیست که در حمله به رفع نه تنها سلاحهای آمریکایی کار می کند، بلکه عساکر آمریکایی نیز در این جنگ به صورت گسترده دخیل هستند؛ اما واشنگتن به‌منظور فریب افکار عمومی به‌ظاهر چنین وانمود می کند که گویا مخالف حمله به این شهر است که نشانه ای تشخیص این سیاست می تواند توجیه عملکرد اسرائیل که گویا تمام‌عیار نیست و محدود است، توسط آمریکایی ها باشد.
کشورهای اسلامی و عربی نیز به جز جمهوری اسلامی ایران هیچ‌کدام سیاست واحدی در قبال اوضاع فلسطین به‌ویژه نوار غزه نداشته اند. اکثر این کشورها یک سیاست گفتاری و یک سیاست عملی در پیش گرفته اند؛ در سیاست گفتاری از دردهای مردم فلسطین می گویند و به‌ظاهر رژیم صهیونیستی را محکوم می کنند؛ اما سیاست عملی آنها را باید در تعامل تجاری، تأمین انرژی اسرائیل و حتی کمک های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری به اسرائیل در جنگ غزه مطالعه کرد.
نویسنده این سطور بدین باور است که عملکرد این کشورها بیشتر از حمایت کشورهای غربی زمینه را برای جنایات بیشتر صهیونیست ها فراهم کرده است و به رژیم اشغالگر صهیونیستی این امکان را داده است که با آرامش خاطر بیشتر به جنایات خود اصرار بورزد؛ اما در چنین وضعیتی که امیدی به دولتها نیست و نهادهای بین‌المللی کارایی لازم را ندارند چه باید کرد، آیا ملتها در قبال اوضاع جاری در فلسطین و امثال آن مسئولیتی دارند؟ اگر ملت ها را دارای مسئولیت بشناسیم دست‌به‌کار شدن ملتها تا چه اندازه مؤثر و راهگشا است؟
وظیفه ملت ها در قبال اوضاع جاری در فلسطین
تردیدی نداریم که همه ملتها از اوضاع جاری در فلسطین و نوار غزه آگاه هستند و علیرغم تبلیغات غربی ها و روایت نادرست رسانه های وابسته به این کشورها، شاهد نفرت عمومی ملت‌های مسلمان و غیرمسلمان نسبت به رژیم غاصب صهیونیستی و حامیان این رژیم هستیم. نمود از نفرت ها و بیزاری ها را می توان در تظاهرات مردمی در کشورهای مختلف جهان از جمله آمریکا، انگلیس و فرانسه دید و عمق فجایع انجام شده توسط این رژیم را در اعتراضات دانشجویی و بیانیه‌های جمعی اساتید دانشگاهها در سراسر جهان پیدا کرد.
این نشان می دهد که در جهان کنونی هرگز دولتها موفق به کتمان حقیقت نمی شود و سیاست توجیه، تغییر و پرده‌پوشی شکست‌خورده است؛ لذا با اطمینان می توانم بگویم که همگی شاهد دفن شدن انسانیت در سرزمین فلسطین و نوار غزه هستیم و می دانیم که وضعیت موجود بی احترامی کامل به حق حیات، کرامت انسانی و حفظ صلح و امنیت بین‌المللی است که تحت‌تأثیر کشمکش های سیاسی به فراموشی سپرده شده است؛
بنابراین ما به‌حکم انسانیت و اینکه «بنی‌آدم اعضای یکدیگرند» در قبال ملت فلسطین مسئولیت داریم و باید از تمام امکانات دست داشته ای خویش به کمک انسانیت برویم و از ملت فلسطین در قبال ددمنشی های رژیم صهیونیستی و حامیان بی رحمش استفاده کنیم که از آن جمله میتوان به اقدامات ذیل اشاره کرد:
- بیان واقعیت جنایات رژیم صهیونیستی در نوار غزه و دیگر نواحی اراضی اشغالی فلسطین؛
- برپایی اعتراضات گسترده در سراسر جهان در محکومیت نسل کشی و قتل‌عام تمام‌عیار مردم فلسطین توسط رژیم اشغالگر اسرائیل و حامیانش؛
- عدم پرداخت مالیات توسط شهروندان به دولت‌های حامی رژیم صهیونیستی و تأمین‌کننده سلاح و دیگر امکانات جنگی برای این رژیم؛
- اعتصابات مردمی به منظور ایجاد تغییر در سیاست دولت های حامی رژیم صهیونیستی؛
- تحریم مطلق کالاهای رژیم صهیونیستی؛
- درخواست جدی از نهادها و سازمانهای بین المللی، از جمله ملل متحد و شورای امنیت جهت اقدام مؤثر در مورد حل وضعیت جاری در فلسطین؛
- حمایت مالی و مادی از مردم و مقاومت فلسطینی.
اقدامات فوق‌الذکر از جمله کارهای هستند که ملت ها می توانند در حمایت از مردم فلسطین داشته باشند و جهت تأثیرگذاری مثبت بر وضعیت جاری در غزه در سهم خویش ادای مسئولیت کنند. باتوجه‌به اینکه مخاطب این نوشته ملتها است و پیام اصلی آن دعوت به همبستگی انسانی است، خوب می نماید که پایان آن این شعری از سعدی شیرازی باشد.
بنی‌آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضوها را نماند قرار
تو کز محنت دیگران بی غمی نشاید که نامت نهند آدمی.
جاوید یوسفی
