روز نکبتِ فلسطین پانزدهم می(May) سال 1948 است. در این روز تبهکاران از سراسر دنیا در سرزمین مقدس (فلسطین) جمع شدند و رژیم کشتار (اسرائیل) را بنا نهادند و بیش از 85درصد از مردم فلسطین را برای همیشه آواره و بی وطن ساختند. اکنون 76 سال است که فلسطینیان پیوسته قتل عام می شوند و کثیرِ جمعیت این کشور به طور دایم آواره اند.
با آنکه افغانستان نیز بیش از پنج دهه است که درگیر بدبختی و جنگ های داخلی و آواره گی و مهاجرت های پیاپی است، در اکتبر سال 2001 زمانی که آمریکا و شرکایش به این کشور حمله کردند و افغانستان را اشغال نمودند، روز نکبت این کشور نیز آغاز گردید و بیش از بیست سال، همان آمریکا و دولت های غربی که طی بیش از 76سال مردم فلسطین را قتل عام، آواره و بی وطن ساخته اند، افغانها را نیز قتل عام، آواره و مهاجر نمودند.
افغان ها و فلسطینی ها دارای سرنوشت مشابه و مشترک اند. در کل دنیا فقط این دو ملت است که روز نکبت دارند و تجربه نیز کرده اند. به همین دلیل این نوشته تلاش می نماید تا روز نکبت را از افغانستان تا فلسطین، بررسی نماید و رابطه ی تفهمی میان افغان ها و فلسطینی ها را نشان دهد.
روز نکبت از فلسطین تا افغانستان
در هفتادوششمین سال روز نکبت فلسطین استیم. فلسطین 76 سال است که قربانی می شود. زن فلسطینی از سال 1948 تا اکنون همیشه آواره و قربانی زاییده است. آنچه که بر مردم فلسطین رفته و می روند، کلمات در توصیف و تبین آنها عاجز اند. چیزی از جنس غیر انسانی ترین فجایع و وقایع را مردم فلسطین تجربه کرده و می کنند.
پدران فلسطینی 76 سال است که کودکان شان را به تنهایی دفن می کنند. مادران فلسطینی اطفال شان را با حداقل امکانات بزرگ و در نهایت تن های تکه تکه ی آنها را با چشم سر مشاهده می کنند.
این وضعیت هرگز عادی نیست. این جملات هرگز عمق درد و رنج وضعیت فلسطینیان را بیان نمی تواند و نشان نمی دهد. به همین میزان، پدران و مادران افغانستان نیز بیش از پنج دهه است که دختران شان را به مکتب و کورس روان می کنند و سپس به دنبال اجساد آنان رفته و تنهای تکه و پاره ای آنها را از لای چوکی ها و راهروهای کورس ها و مکاتب جمع آوری می نمایند.
از سال 2001 که آمریکا و غرب چشم طمع به افغانستان دوختند و حیات برهنه ی تمام افغانها را در خطر قرار دادند، نکبتِ افغانها نیز آغاز گردید و گروه های تروریستی هریک پس از دیگری در این کشور سر بلند می کنند و زنان و کودکان مردم افغانستان را ذبح و سلاخی می نمایند.
رابطه تفهمی بین افغان ها و فلسطینی ها
پیوندهای تاریخی، دینی، فرهنگی و زبانی در دنیای کنونی میان بسیار ملت‌ها بر قرارند. اما همانطور که اشاره گردید، سنخیت و شباهتی که میان سرنوشت فلسطینی‌ها و افغانها وجود دارد، در هیج جای دنیا نیست. با آنکه از سرتاسر دنیا، تمام انسان های آزاده فریاد حمایت و آزادی فلسطین را سر داده اند و در برابر دولت های متجاوز و حامی رژیم غاصب ایستاده اند، اما حمایت افغانها از فلسطینیان از جنس دیگر اند.
افغانها؛ فلسطینی ها را درک می کنند. درد آنها را احساس می کنند. عمق فجایعی که در غزه و فلسطین جاری اند، طی سالهای متمادی بر مردم افغانستان نیز تحمیل گردیده اند. به همین دلیل بین فلسطینیان و افغانها، یک رابطه تفهمی و عمیق بر قرار اند.
اسلاوی ژیژک گفته است که برای درک درد قربانی باید در وضعیت وی قرار بگیریم تا بتوانیم، میزان رنجی که قربانی متحمل شده است را درک و فهم کنیم. افغانها دقیقا در وضعیت فلسطینیان بوده اند. به همین دلیل با آنکه کابل و غزه، فرسنگ ها از هم فاصله دارند، اما آنچه که در این دو شهر رفته است و می روند، برای ساکنین هریک از این شهرها، قابل درک اند.
به روایت فیلسوفان سوژه ها از کابل ابژه ها را در غزه درک می کنند که این نوع درک و احساس که با تجربه تلفیق یافته اند، آخرین مرز فهم دیگری در خود است.
درک و احساسِ عمق درد فلسطینیان توسط افغانها مصداق عینی «رابطه تفهمی» است که فيلسوفانِ کلاسيک از آن به عنوان «اتحادِ عالم و معلوم» ياد کرده اند. حضور ديگری در خود، با ميانجیِ درد و رنج، که تجربه ی تاریخی دو ملت اند، هرگز از یاد نمی رود.
افغانها و فلسطینی ها؛ عالم و معلوم/ دو ملت، در اوجِ سكوت و با حذفِ كلام، در درد و رنج، به يگانگی و وحدت می رسند و از افغانستان تا فلسطین، دو ملت روزهای نکبتِ شان را ماتم می گیرند.
با آنکه افغانستان درگیر فقر و بیکاری و دهها مصائب دیگر اند و چند روز است که در افغانستان سیل ویرانگر تمام داروندار ساکنین بغلان، بدخشان، غور و هرات را برده اند و صدها نفر را شهید و بیشتر از هزار نفر را مجروح نموده اند، با آنهم وزیر ارشاد، حج و اوقاف طالبان (نور محمد ثاقب)، در ترکیه از تمام جهان اسلام استمداد کمک برای نجات فلسطین دارد.
او به صورت واضح می گوید: «امت اسلامی با اتحاد از فلسطین حمایت کند»، بیانگر و نشان دهنده ی یک رابطه عمیق و قابل فهم میان ملت فلسطین و افغانستان است که افغانها حجم عظیمِ رنج فلسطینیان را بیشتر از دیگران درک می کنند و مسئله ای فلسطین را نسبت به تمام مسائل و حتی مصائب داخلی، اولویت می دهند.
عایشه ببرک خیل
