عوامل طغیان سیل بغلان
از روز پنجشنه (20ثور)، باران های فصلی شروع و روز جمعه در ولایات بغلان، بدخشان، غور، هرات و بعضی مناطق دیگر، سیلاب های ویرانگر سرازیر شده اند و تلفاتِ جانی و خسارات هنگفت مالی بر مردم تحمیل کرده است. برپایه ای گزارش ها، بیشترین خسارات و تلفات به مردم ولایت بغلان وارد شده است. چنانچه تلفات انسانی سیل بغلان بیشتر از 315 نفر کشته و بیش از 1600 زخمی، تخریب و نابودی تقریبا 3000خانه گزارش شده است.
طی سالهای متمادی بخش های وسیعی از جهان گرفتار خشکسالی و سیل شده است. اما؛ کشورهای جهان با درایت، سعی کرده اند که منافذ خروش سیل و دیگر بلایای طبیعی را مدیریت کنند و زیر ساخت ها در مناطق سیل خیز شان را به صورت استندرد و علمی بازسازی نمایند. ولی متاسفانه در افغانستان، در طول تاریخ در رابطه به زیرساختها توجه صورت نگرفته اند و به همین خاطر زیربناهای ضعیف و خانه های غیر معیاری، تلفات انسانی را در حوادث طبیعی به چندین برابر افزایش می دهند.
در دو دهه ی گذشته که تریلیون ها دالر کمک های بشردوستانه به افغانستان سرازیر گردید و در یک چرخه ی باطل به کام فساد و در نهایت به بانک های آمریکا جمع شدند، در قسمت زیر ساخت ها و زیربناها، هیچ کاری صورت نگرفت. بنابراین وضعیت کنونی نتیجه ی فسادهای افسار گسیخته ی حاکمان دوران جمهوریت است که بجز دزدی و فساد کاری دیگری در امور افغانستان انجام ندادند.
باتوجه به وضعیت اسفبار بغلان و دیگر ولایاتی که طعمه ای سیل و فجایع طبیعی شده اند، لازم است تا عوامل این تراژدی طبیعی نشان داده شود و مقصر اصلی این وضعیت، مشخص گردد.
عوامل سیل بغلان و دیگر ولایات
فقط انسانها، حیوانات و گیاهان نیازمند آب نیستند. خاک و زمین نیز آب می خواهد. زمین افغانستان تشنه آب است. خشکسالی بلند مدت، فقدان برنامه حکومت برای مدیریت آب و هدر دادن آب توسط اکثریت مردم، زمین ها را خشک کرده است. به همین دلیل وقتی باران میبارد، به سیل تبدیل می شود. زیرا زیرساخت های استندرد و معیاری جهت مهار سیل وجود ندارد و کانال های ضروری برای هدایت و ذخیره آب موجود نیست و زمینِ به شدت خشک نیز قادر به جذب باران نیست.
به همین دلیل اندک ترین بارانها تبدیل به سیل خروشانی می شوند که خانه و کاشانه ای مردم را می برند و زندگی مردم را کاملا نابود می سازند. بنابراین عامل اصلی سیلاب های ویرانگر، در نخست خشک سالی و عدم توانایی زمین در جذب آب باران است و ثانیا عدم زیر ساخت ها و سیل بندهای استند که در طول سالها حاکمان هیچگونه توجهی به آنها ننموده است.
افغانستان تا سال 2001 درگیر جنگ های داخلی و در حاشیه ی توجه جهانیان بود. اما بعد از یازدهم سپتمبر و تحولات سیاسی در سطوح مختلف، این کشور در متن توجهات جهانیان قرار گرفت و تریلیون ها دالر از سرتاسر جهان، جهت بازسازی این کشور سرازیر گردید و طلایی ترین فرصت برای ساخت و ساز زیربناها و زیرساخت های افغانستان فراهم گردید.
متاسفانه فرصتها، امکانات و منابعی که برای افغانستان فراهم گردیده بود، توسط آمریکا و مهره های این کشور، حیف و میل گردید و در قسمت زیر ساخت ها توجهی صورت نگرفت و کاری از پیش نرفت. به همین دلیل افغانها همیشه در معرض آفات و بلایای طبیعی اند و با اندک ترین حوادث طبیعی خسارات و صدمات شدید و غیر قابل جبران را متحمل می گردد.
مقصر مصائب مردم بغلان و دیگر ولایات کیست؟
سیل بغلان، این روزها و این شبهای مردم را در بغلان، بدخشان، غور و هرات به مصیبت تبدیل کرده است. مردمان گرسنه و فقیر که نزدیکان، خانه و کاشانه ی شان را از دست داده اند، در عزا و ماتم به سر می برند. وضعیت فاجعه بار کنونی را که از هر طرف بنگریم، نتیجه ی فساد و دزدی رهبران جمهوریت طی بیست سال گذشته است. زیرا از یک طرف تمام دارو ندار مردم افغانستان را به غارت بردند و از طرف دیگر در قسمت زیر ساخت ها و زیر بناها هیچ کاری نکردند.
بنابراین مقصر اصلی وضعیت کنونی، رهبران و دزدان دوران جمهوریت است که همین اکنون هرکدام در کشورهای اروپایی، آمریکا، کانادا، استرالیا و غیره، در دیسکوها و مجالس رقص و عیش وعشرت به سر می برند. در این میان ممکن است در این رابطه ادعا شود که اگر آنها دزدی کرده اند و در قسمت زیر ساخت ها هیچ کاری نکرده اند، طالبان نیز به عنوان حاکمان کنونی افغانستان، هیچ کاری نکرده و مسئولیت فجایعی کنونی به عهده ی طالبان است.
واقعیت اینست که طالبان سه سال پیش زمانی که افغانستان را تحویل گرفت، کشوری چور و چپاول شده بود که جز زمین خشک و خالی چیزی دیگری از آن باقی نمانده بود. خزانه ها خالی و دارایی های کشور در بانک های آمریکا که آمریکا نیز در راستای سیاست های غیر انسانی شان، تمام ذخایر ارزی کشور را مسدود ساخته اند.
با این حال اما از حق نگذریم، طالبان در قبال فجایعی طبیعی چون زلزله ی پکتیکا، هرات و سیلاب های ننگرهار و کنر، موفقانه عمل کردند و در اسرع وقت به حمایت از قربانیان حضور یافتند. هرچند در زلزله ی پکتیکا، سیلاب های ننگرها و کنر و بعدا در حادثه ی زلزله ی هرات، جمعیت هلال احمر ایران و دیگر نهادهای امداد رسانی ایرانی نقش تعیین کننده داشتند، اما طالبان نیز حقیقتا کوتاهی نکردند.
اکنون در فاجعه ی سیل بغلان و دیگر ولایات کشور که در حال حاضر تلفات جانی و خسارات مالی هنگفتی را بر مردم تحمیل کرده است، نیز طالبان اقدامات متعدد داشته و در کابینه ای این کشور جلسه ی در سطح مسئولین بلند پایه ی این گروه دایر گردیده و مسئولیت ها به صورت مشخص و معین تعیین شده است.
در قبال فجایع سیل بغلان، بدخشان، غور، هرات و غیره، تا اکنون فقط جمعیت هلال احمر و دیگر نهادهای امدادی جمهوری اسلامی ایران اعلام آمادگی و همکاری نموده است و آمریکا ذخایر مالی مردم افغانستان را همچنان در چنگ دارد و آزاد نمی کنند و کشورهای همسایه و منطقه نیز تا اکنون واکنشی نداشته است. با توجه به این وضعیت، لازم است که طالبان مسیر انتقال کمک ها و همچنان زمینه ای حضور نیروهای هلال احمر ایران را مهیا سازند تا به کمک مردم از تداوم و گسترش فاجعه جلوی گیری به عمل آید.
بسم الله ختک
