ماه رمضان افغانستان
مردم افغانستان 99درصد مسلمان اند. افغانها، نماز خوانترین مسلمانان و مردمان در جهان اند. نماز جماعت تقریبا در سرتاسر افغانستان در تمام مساجد همیشه بر گذار می گردند. در ماه رمضان، اما رفت و آمد و برگزاری نمازهای جماعت و تراویح، در مساجد افزایش می یابند.
در ماه رمضان، تمام رستورانت ها، هوتل ها، نانوایی ها وغیره در تمام شهرها تعطیل اند. تمام مردم روزه دار اند. با صداقت، اخلاص و اعتقاد راسخ از سحرگاه تا شامگاه، از کارگر و بازاری گرفته تا پیر و جوان، در کنار اینکه مجبور اند به کارهای روزانه شان رسیدگی نمایند، بندگی خدا را نیز می نمایند.
با اینکه افغانها در این ماه، بندگی و طاعت و عبادت خداوند متعال را می نمایند، اما فقر و گرسنگی وضعیت روزه داران را در اینجا به شدت غم انگیز نموده اند و لبهای ترکیده ی کارگران و دسته ای خسته ی گرسنگان، فضای غم انگیز شهر را مضاعف ساخته اند. از این رو در این یادداشت سعی می گردد، حال و هوای غم انگیز رمضانی افغانستان بازگو شود.
ماه رمضان افغانستان
رمضان، ماه «خود» کشی است. ماه کشتن اژدهای «نفس» است. روزه گرفتن، یعنی کم خوردن، کم گفتن و کم خفتن برای رام کردن و کنترل «روح». «جهاد اکبر» چیزی جز کشتن «نفس دوزخی» و «خصم درون» نبود و نیست. به قول خداوندگار بلخ که:«سهل شیری دان که صفها بشکند/ شیر آنست آن که خود را بشکند». روزه گرفتن و سرکوب تمایلات نفسانی و دوزخی، یعنی کشتن نفس آماره و دوزخی که انسان را پیوسته وسوسه و منحرف می کند. روزه گرفتن در حقیقت مقابله با نفس قدرت طلب اخلاق گریز که قدرت سیاسی و اقتصادی را به چنگ گرفته تا مطابق میل خودسرانه حکمرانی کند.
حال و هوای روزه داران در افغانستان
همانطور که گفته شد، مردم افغانستان با تمام امکانات و ظرفیت شان از ماه رمضان استقبال می نماید. ماه رمضان افغانستان منزلت و جایگاه ویژه دارد. مردم به صورت خود جوش و با اعتقاد راسخ روزه دار اند. روزه خواری، در افغانستان نه تنها در روستاها، بلکه در شهر ها نه تنها از طرف دولت، بلکه از سوی مردم به صورت کامل ممنوع و کریه محسوب می گردد و حتی در شفاخانه بسیار به ندرت، مریضان به صورت علنی آب و غذا می خورند.
کارگران، اکثرا کراچی وانها، دست فروشها، بازاریان و غیره با آنکه روزه دار اند، مجبور اند به کارهای شاقه نیز رسیدگی نمایند و به دلیل اینکه متاسفانه غذای کافی در شام و سحر در دسترس ندارند و روزها مشغول کار نیز می باشند، ظاهر شان به شدت خسته و شکسته به نظر می رسند که فضای شهر را کاملا غم انگیز می نمایند.
با اینهمه اما به دلیل اعتقاد و ایمانی که افغانها به دین و آئین پاک محمدی دارد، با روحیه ی سر شار از نشاط و امید، روزه می گیرند و بندگی خدا را می نمایند و با آنکه وضعیت فقر و گرسنگی بیداد می کند، اما ضیافت های شب های ماه رمضان در اکثریت خانه ها بر پاست و پس از ادای نماز جماعت و افطار، تقریبا در تمام مساجد نماز تراویح با شرکت تمام اهالی منطقه برگزار می گردد و تا ساعات 12 بجه ی شب، عبادت و بندگی خدا وند ادامه دارند.
مسلم اخلاقی
