توافق مخفی افغانستان و پاکستان
پس از داد و فریادهای مقامات پاکستانی مبنی بر اینکه کابل باید تضمین بدهد که امنیت در پاکستان تامین است، در نهایت دلهای سنگ طالبان آب شد و موافقت کردند که در کنار تامین امنیت افغانستان، امنیت پاکستان را نیز تامین کنند.
خیلی از مردمان دو طرف انتقاد کردند که چرا باید چنین شود، ولی هزار و یک دلیل وجود دارد که طالبان باید و باید این کار را انجام دهند تا شادکامی و روزخوشی نصیب پاکستانیهای عزیزتر از جان شود.
گفته میشود که موافقتنامهای در این خصوص بین کابل و اسلامآباد امضا شده که مهمترین مادههای آن بهشرح زیر است.
ماده یک
بخش ناله
پس از عذر و زاریهای زیادی شخص شهباز شریف، نخست وزیر مقتدر پاکستان مبنی بر اینکه دیگر توانایی تامین امنیت کشورش را ندارد، طرف افغانستان موظف شده تا در اسرع وقت، نیروهای خود را بهشهرهای مختلف این کشور اعزام و امنیت آنها را تامین کنند.
بند 2: عاصم منیر باید چهل و یکبار اشک بریزد تا طرف کابل بپذیرد که او در تامین امنیت کشورش عاجز است و طالبان باید بهجای منیر و همه دستگاه نظامی او، امنیت را تامین نمایند.
ماده سوم
بخش زورگویی
قبل از هر چیزی، وزیر دفاع پاکستان باید بخاطر آبروی کشورش، چند تهدید جاندار در رسانهها بلولاند تا دنیا از متن این توافقنامه خبردار نشود و آبروی اسلامآباد حفظ شود.
بند 2: اگر درگیری بین دو طرف رخ دهد و طرف طالبان، لباس سربازان پاکستانی را در چوک شهر کابل بچرخاند، پاکستان حق دارد که بگوید: خیلی نامرد هستید. اما طرف طالبان حق ندارد که اعتراضی در این خصوص داشته باشد.
ماده دهم
مظلوم نمایی
بر اساس این ماده، تاکید میشود که پاکستان حق دارد در مجامع بینالمللی، گردن خود را کج کند و بگوید که به چهار ادیان الهی قسم که گناه آنها نه، بلکه گناه از طالبان است.
بند 2: چنانچه در درگیری بین دو طرف، پوستههای پاکستان سقوط کند و سربازانش فراری شود، اسلامآباد حق دارد گریه کند و طالبان نمیتوانند جلو گریههای آن را بگیرد.
ماده سیزدهم
بخش امریکایی
مقامات پاکستانی که بدون اجازه امریکا، حق نانخوردن خود را نداشتند، چنانچه بعد از عقد این موافقتنامه، بخواهند از طریق امریکا، شیطنتی انجام دهند، کابل حق دارد پوز و چنه اسلامآباد را یکی کند.
بند 2: در اینجا تصریح میشود که چنانچه امریکا دخالتی انجام دهد، هر آبروریزی که پیش آمد، بر عهده خودش خواهد بود و حق سر و صدا نخواهد داشت.
ماده پانزدهم
بخش داعشی
پاکستان فرصت دارد طی مدت سه ماه، ریشه داعش را از مرزهای افغانستان بخشکاند و چنانچه این مهم عملی نشود، آبرویش را باید در چوک کراچی لیلام کند. دست خواجه آصف و شهبازشریف تا واشنگتن خلاص.
بند 2: بعد از عقد این موافقتنامه، پاکستان هرچه ریشخندی و گریه و زاری کرده و گفته که قربانی تروریسم شده، ربطی به کابل ندارد، ولی چنانچه این موضوع ادامه یابد، بار دیگر کابل حق دارد که پوز و چنه اسلامآباد را یکی کند و بگوید که 22 گروه تروریستی در افغانستان حضور دارد یا در پاکستان؟
این موافقتنامه با تعهد طرفین در حاشیه مذاکرات استانبول و در نبود اردوغان بهامضا رسیده است، چرا که طرفین به اردوغان اعتماد ندارد. آنها میگویند که اگر اردوغان غیرت میداشت، ترامپ نمیگفت: به زن زیبایت سلام برسان.
اما آنچه تاکنون رسانهای نشده، گفته میشود که اردوغان بهشدت از سخن ترامپ غیرتی شده و سلام او را به زنش نرسانده است. این مهمترین دستاورد حکومتی آقای رجب طیب اردوغان شمرده میشود.
بههر حال دیده شود که پس از امضای این موافقتنامه، طرفین چقدر به تعهدات شان پایبند میمانند و آیا جناب خواجه آصف، میتواند بدون زورگویی، روز را شب کند یا خیر. تحلیلگران در این مورد پاسخ خواهند داد.

الیاس احمدی











