محرم و عاشورا
جمهوریت که سقوط کرد و طالبان یکبار دیگر قدرت را در اختیار گرفتند، گمانهها و حرکتهایی از سوی جوامع غربی وجود داشت که تقابلهایی بهوجود خواهد آمد و مردم بر علیه این گروه ایستادگی خواهند نمود، ولی اینگونه نشد. افغانها با اتکا به این اصل مهم که جنگ راهحل نیست و طالبان هم بخشی از جامعه افغانستان هستند، تعامل را اختیار کرده و از این تغییرات سیاسی استقبال کردند.
شیعیان که حدود 30 درصد از جمعیت کشور را تشکیل می دهند با وجود آنکه دسیسههای وجود داشت تا بین شیعیان و طالبان اختلافافکنی شود، ولی درایت و هوشیاری آنان، راه را برای تعامل و دوری از هرگونه درگیری و جنگ باز کرد و مسیر صلح را در پیش گرفتند.
از همان ابتدا تاکنون شیعیان مطالبات خود را بهصورت مسالمتآمیز با مقامات حکومت سرپرست مطرح کرده و گفتهاند که رسمیت مذهب جعفری، تدریس فقه جعفری در دانشگاهها و مکاتب ولایات شیعهنشین، جایگاه سیاسی شیعیان و همینطور احترام به عقاید پیروان مذهب جعفری باید مورد توجه قرار گیرد، زیرا این موارد، خطوط سرخ شیعیان است.
وعدههایی از جانب مقامات طالبان داده شد، ولی عملاً گامی برداشته نشده است. همین طور در حالیکه در ایام محرم و عاشورا قرار داریم، برخلاف وعدهها و سخنرانیهای مقامات حکومت سرپرست، ولی امسال نیز همانند سالهای قبل بهبهانه امنیت، پرچمهای حسینی از بالای خانهها، دوکانها و سرکها پایین آورده شد، از ایجاد و برپایی سقاخانهها جلوگیری صورت گرفت و در کل برخی از نیروهای طالبان برخورد خوبی با عزاداران حسینی نداشتند و ندارند.
روز هفتم محرم در منطقه چنداول شهر کابل برخی از نیروهای طالبان تلاش کردند پرچمهای حسینی را پایین کنند، ولی با مخالفت عزاداران مواجه شدند که در نتیجه هیئتی از وزارت امور داخله به منطقه آمد و با گفتگویی این قضیه حل شد. در هرات نیز تعدادی از نیروهای حکومت دست به چنین اقدامی زدند که باز هم با مخالفت مردم مواجه شد و همینطور در نقاط مختلفی از کشور نیز گزارشهایی رسیده که طالبان از برپایی سقاخانهها و نصب پرچمها جلوگیری کردهاند.
آنچه از شواهد دیده میشود، در واقع تعدادی از نیروها و برخی از مقامات حوزات امنیتی و نیز نیروهای از وزارت امر به معروف، دست به چنین اقداماتی میزنند که بلاشک موجب نارضایتی مردم شده و میتواند عواقب ناخوشایندی داشته باشد. مقامات حکومت باید جلو اینگونه حرکتها را بگیرد چرا که از یکسو سبب نارضایتی مردم شده و بین دولت و ملت فاصله عمیقی بهوجود میآورد و از سوی دیگر بیاحترامی به عقاید شهروندان کشور و مخصوصا شیعیان است.
محرم و عاشورا به امنیت و تهدیدات کاری ندارد
حرف من به مقامات مسئول و درجه یک حکومت سرپرست این است که نصب پرچمهای حسینی و برپایی سقاخانهها هیچ ربطی به امنیت و تهدیدات ندارد و فقط بهانهای است که از یک جانب عزاداران را ناخشنود میکند و از سوی دیگر خوراکی برای رسانههای تفرقهافکنی مثل اینترنشنال و بیبیسی پیدا میشود که با استفاده از آن بهطبل تنش و اختلاف میزنند و خواهند زد.
امام حسین (ع) قیام کرد تا اسلام را احیا کند، تا دین را از شر بدیها و زشتیها حفظ کند، تا پیروان راستین محمد (ص) را بهاخوت و برادری فرابخواند و با قیام پاک خود درس عدالت، اخوت و برابری را به جهانیان تدریس نماید. بناءً لازم است که طالبان بهجایی مانعتراشی و بهانهگیری، از این فرصت برای نزدیکی شهروندان به حکومت استفاده کرده و پایههای اخوت و برادری را در کشور تقویت کنند، چرا که یکی از اهداف قیام عاشورا، یکدست شدن مسلمانان جهان بوده و است.
شیعه و سنی، طالب و غیر طالب و همه اقوام همه ازافغانستان هستند و مردمان همین خاک هستند. احترام به عقاید از اولویتهای پیشرفت کشور است و جدایی از آن مکتب حسین، مکتبیست متعلق به همه و شیعه و سنی و طالب و غیر طالب باید در مراسمهای حسینی اشتراک کنند تا دشمنان را ناشاد نمایند.
الیاس احمدی