7 اکتوبر و شتری که خواب پنبه‌دانه دید
هفتم اکتوبر سال 2001 جورج‌بوش گلو صاف کرد و با اعزام نیروهایش به افغانستان گفت: باد به غبغب انداختم تا بگویم طالبان را نابود و صلح و آرامش را نصیب افغانستان می‌کنم.
این صلح‌طبی و گاوِ صلح بوش، 20 قلو زایید و در مدت 20 سال بیش از 20 گروه تروریستی به‌دنیا آورد. از صلح و آرامش خبری نبود که هیچ، افغان‌ها هر روز شانرا با انفجار و انتحار آغاز می‌کردند.
بعد از 20 سال، طالبان دوباره در افغانستان به‌قدرت رسیدند و با رسیدن به ارگ ریاست جمهوری خطاب به بوش و اوباما و بایدن و ترامپ گفتند: چطور استید او…
حماس نابود شد!
در گوشه دیگر و در جغرافیایی بنام فلسطین، در 7 اکتوبر سال 2023 حماس قد علم کرد و طوفان‌الاقصی را رقم زد که در نتیجه آن هزاران گروگان از اسرائیلی‌ها گرفت، صدها نیروی اسرائیلی را از بین برد و انتقام اشغال هفتاد و چند ساله‌اش را در یک روز گرفت.
کسی به اسم نتانیاهو پشت تربیون رفت و بعد از اینکه آهی سردی کشید، گلو صاف کرد و به ایراد سخن پرداخت: ما حماس را نابود می‌کنیم.
کشتار زنان و کودکان در غزه
نابودی حماس دو سال طول کشید و اما گویی کودکان، زنان، پیرمردان و پیرزنان، حماس بودند، نه سربازانی که علیه رژیم صهیونیستی می‌جنگیدند، چونکه در نتیجه صدها بمباران، فقط کودکان و زنان و مردم عادی قربانی شدند و دیگر هیچ.
در نهایت وقتی دنیا این حماس‌کشی اسرائیل را دید، ملت‌ها به میدان آمدند و با حضور میلیونی، فریاد توقف جنگ، حمایت از فلسطین و «مرگ بر اسرائیل» را بر زبان جاری کردند.
7 اکتوبر؛ ترامپ، نتانیاهو را نجات داد
وقتی دونالد ترامپ، آن رفیقِ شفیق نتانیاهو دید که رفیق تا گردن در چاه افتاده و به غرق شدن کامل نزدیک است، اعلام کرد که اکنون وقت صلح است. اینگونه بود که نه طالبان نابود شدند، نه افغانستان در اشغال ماند و نه هم حماس نابود شد.
افغانستان و غزه، تراژدی تلخ تاریخ است که اشغالگرانی چون امریکا و رژیم صهیونیستی اسرائیل آنرا رقم زدند. به‌نام صلح، کبوتران صلح را زخمی کردند، ولی در نهایت خود رسوا شدند و فرار را بر قرار ترجیح دادند و رفتند.
7 اکتوبر یادآور دو رویداد مهم عصر حاضر است که در دو جغرافیای مختلف شکل گرفت، ولی پیوند عمیقی را بین این جغرافیاها برجسته کرد که عالم و آدم به‌خوبی از آن آگاه است.
افغانستان نتوانست جایگاه خوبی برای امریکا باشد. در جنگی که واشنگتن شعله‌ور کرده بود، خود گرفتار شد و در نهایت با صلح و توافقی، شبانه از پایگاه‌های خود در این کشور فرار کرد.
غزه نیز برای رژیم صهیونیستی لقمه خاردار بود و با وجود آنکه نتانیاهو نابودی حماس را شرط گذاشته بود، ولی این حماس بود که غالب شد و در نهایت، ترامپ برای نجات نتانیاهو، مذاکرات و صلح را پیش کشید.
این رویدادها، برای کشورهای مختلف جهان از جمله پاکستان، امارات، قطر و… یک درس عبرت بزرگی بوده و است تا از وابستگی به غرب و اسرائیل رها شوند و به اصل وجودی خود تکیه کنند. اسرائیلی که بدون هیچ تعللی خاک قطر را هدف قرار میدهد، به این معناست که نقشه‌هایی در سر دارد و قطعا یکی از هیزم‌های سوختش، قطر خواهد بود.
به همین گونه وقتی امریکا به اشرف غنی که رفیق خودش بود و یا زلنسکی که یار دلسوز غرب بود، رحم نکرد، پس قربانی کردن کشوری بنام پاکستان برای اهداف استراتژیک‌اش، مثل آب خوردن خواهد بود.
به این معنا که با توجه به ناآرامی‌های اخیر پاکستان، امریکا در تلاش است تا برای جبران شکست‌هایش در افغانستان، اینبار پاکستان را به حیات خلوت خود تبدیل کرده و پایگاه محکمی را در آن بسازد.
طالبان توانستد امریکا را شکست دهند و در آنسو حماس نیز توانست در برابر قدرت نابرابر اسرائیل، پیروز نهایی شود.
معصومه حسینی
