در دو هفته اخیر، شاهد حضور و بیروبارک دیپلمات‌های سیاسی و اقتصادی کشورهای مختلف منطقه و جهان به کابل هستیم که با مقامات حکومت سرپرست دیدار و گفت‌وگوهای سازنده‌ای داشته‌اند. مقاماتی از کشورهای ایران، روسیه، ترکمنستان، مالیزیا، قزاقستان به‌کابل آمدند و همین‌طور هفته گذشته نیز هیئتی از سازمان همکاری اسلامی در سفری که به پایتخت افغانستان داشت، با مقامات طالبان گفت‌وگوهایی را انجام داد.
بیروبارک موجود و گسترش روابط اقتصادی
در شرایطی که افغانستان از حضور دو دهه‌ای امریکا در این کشور به‌شدت آسیب دیده بود و اقتصاد آن به‌شدت ضعیف و آسیب‌پذیر بود، طالبان با تکیه بر سیاست اقتصادی «منابع داخلی» و تعامل با کشورهای منطقه، تا حد زیادی موفق شدند از بحران رهایی پیدا کرده و اقتصاد را از تزلزل و شاریدگی نجات دهند. آنان طی دو نیم سال گذشته پروژه‌های مهم اقتصادی را راه‌اندازی و افتتاح کردند و همین‌طور از کشورهای منطقه و جهان خواستند تا با استفاده از فرصت موجود، روی زیربناها و معادن افغانستان سرمایه‌گذاری نمایند.
شرایط مناسب افغانستان، منطقه و جهان را مجاب کرد تا این دعوت را لبیک بگویند و حالا شاهد این رویداد مهم هستیم که کشورهای منطقه به‌شدت علاقمند سرمایه‌گذاری در بخش‌های مختلف اقتصادی در افغانستان هستند و بیروبارکی را راه‌انداخته اند. تعامل سازنده‌ای بین افغانستان و ایران وجود دارد و تهران یکی از شرکای قدرتمند اقتصادی افغانستان محسوب می‌شود. روسیه ارتباط خوب و داد و ستد گسترده اقتصادی با کابل دارد. ترکمن‌ها برای گسترش روابط دو کشور، پا پیش‌تر گذاشتند و قزاق‌ها نمایشگاه محصولات شانرا در کابل برگزار کردند تا رونقی باشد برای بیشترشدن روابط اقتصادی طرفین.
شرایط افغانستان و سیاست طالبان، منطقه و جهان را به این درک رساند که ظرفیت افغانستان و فرصت به‌وجود آمده، بهترین زمان برای یک همگرایی منطقه‌ای و رشد اقتصادی است و در این تعاملات، باختی وجود ندارد و یک بازی برد برد محسوب می‌شود.
افغانستان با توجه به موقعیت استراتژیک و همین طور با سرمایه عظیم معدنی و سرشاری که دارد، می‌تواند چهارراه اقتصادی منطقه باشد و حالا هم منطقه و جهان با درک این اصل، و با توجه به بیروبارک موجود هر کدام تلاش دارند در تعامل با کابل، پیشی بگیرند، زیرا این بیروبارک و نتایج حاصله از آن، چه از لحاظ اقتصادی و چه از لحاظ امنیتی و سیاسی، به نفع افغانستان و منطقه است.
ضدیت با ناامنی و تروریسم
یک مورد را نمی‌توان منکر شد که با وجود فرصت‌هایی که وجود دارد، هنوز هم تروریسم در افغانستان و صدالبته به‌دلیل همسایگی با پاکستان، نفس می‌کشد و امنیت صد درصدی هنوز در این کشور حاکم نشده و قطعا این مورد، همسایه‌ها را نگران می‌کند. در کنار بُعد اقتصادی، یکی از خواسته‌های همسایه‌ها و منطقه‌ای‌ها، مبارزه علیه تروریسم و ناامنی است. این نکته مهم و در عین حال امیدبخش است، زیرا وقتی همگرایی منطقه‌ای به‌وجود بیاید که در حال به‌وجود آمدن است، این همگرایی و نزدیکی، همه را به یک مبارزه مشترک علیه تروریسم خصوصا تروریسم داعشی فرامی‌خواند.
این نه‌تنها مسئولیت طالبان، بلکه مسئولیت همه کشورهای همسایه و منطقه است که در مبارزه با تروریسم با افغانستان همکاری نمایند. دو دهه افغانستان تحت اشغال امریکا قرار داشت و داعش امروزی هم ثمره خیانت‌های واشنگتن به‌کابل است و در واقع می‌توان گفت که اگر امروز امریکا در افغانستان حضور ندارد، داعش به‌عنوان نیروهای نیابتی امریکا در افغانستان و منطقه عمل می‌کند و در صورت قدرتمند شدن، کل منطقه را می‌تواند تهدید کند.
افغانستان و کشورهای منطقه در ابعاد مختلف سیاسی، اقتصادی و امنیتی، منافع مشترکی دارند و چنانچه تهدیدی متوجه افغانستان باشد، این تهدید کل منطقه را نیز تهدید می‌کند. پس بیروبارک سیاسی به وجود آمده، نقطه مثبتی در سطح منطقه و جهان است تا همه در کنار تعامل اقتصادی و سیاسی، بُعد امنیتی را نیز درنظر گرفته و مبارزه مشترکی را علیه تروریسم غربی آغاز کنند.
سید الیاس احمدی
